Ο Αμβρόσιος, ο μητροπολίτης Καλαβρύτων και Αιγιαλείας είναι ένας από αυτούς. Αυτό όμως που, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, έχει κατακτήσει ο συγκεκριμένος μητροπολίτης είναι η πρόκληση μιας… ανατριχίλας, ενός φόβου κάθε φορά που διαβάζεις ένα κείμενο του, ή ακούς κάποια κηρύγματά του. Σαν να νιώθεις οτι σε σκεπάζει το σκοτάδι.
Καιρό τώρα ο μητροπολίτης Καλαβρύτων λέει πράγματα που ανατριχιάζουν. Μας είπε για τη «γλυκιά ελπίδα» της Χρυσής Αυγής, μας είπε τις κατάρες του εν μέσω λιτανείας για τον τότε υπουργό Παιδείας Νίκο Φίλη. Είπε ότι θα ήθελε να έχει ένα όπλο να πυροβολήσει τους ομοφυλόφιλους και τώρα μας «ενημερώνει» πως ο Θεός μας τιμωρεί γιατί έχουμε άθεο πρωθυπουργό.
Σε μια δημοκρατική χώρα, ο μητροπολίτης Καλαβρύτων όπως και ο κάθε πολίτης, έχει δικαίωμα να λέει ότι θέλει Όμως από ένα σημείο και μετά η κατάσταση αρχίζει να περιπλέκεται. Γιατί κάθε φορά που κυκλοφορεί ένα κείμενο του ή ακούγεται μια ομιλία του, από αυτές τις με κατάρες διανθισμένες, η συντριπτική πλειονότητα των απλών κληρικών δέχονται από την κοινωνία ένα απίστευτο bulling. Βλέπουν την απέχθεια στα μάτια των ανθρώπων που τους ταυτίζουν με τον σκοτεινό και σίγουρα όχι χριστιανικό λόγο του μητροπολίτη των Καλαβρύτων.
Και το μόνο που ζητούν από την διοικούσα Εκκλησία και ειδικά από τον Αρχιεπίσκοπο, είναι να βγει και να πει ότι «όχι δεν είμαστε όλοι ίδιοι, δεν πιστεύουμε στις κατάρες και την οργή του μητροπολίτη Καλαβρύτων». Αντιθέτως, για ένα ακατανόητο λόγο δεν βγήκε ποτέ κανείς να πει το παραμικρό. Ο Αρχιεπίσκοπος όταν ρωτήθηκε σε συνεντεύξεις του επικαλέστηκε την ελευθερία του λόγου και οι περισσότεροι εκ των μητροπολιτών αρκέστηκαν στις ιδιωτικές καταδίκες των λεγομένων.
Όμως ο απλός ο διάκος και ο παπάς, αυτοί που κάθε μέρα συνομιλούν με τη κοινωνία νιώθουν ακάλυπτοι, απροστάτευτοι. Γιατί ακόμη και τώρα που η Ελλάδα θρηνεί, κλαίει, σπαράζει μέσα στην τραγωδία που τη χτύπησε, ο μητροπολίτης Καλαβρύτων βρήκε την ευκαιρία να «σκεπάσει» το έργο της Εκκλησίας με τον διχαστικό του λόγο. Και ακόμη και τώρα, ο Αρχιεπίσκοπος απλά δια του εκπροσώπου του αρκέστηκε να πει ότι ο μητροπολίτης εκφράζει προσωπικές απόψεις.
Και οι απλοί παπάδες δεν άντεξαν άλλο. Και έγραψαν. Άλλος του είπε «σκάσε». Και του έγραψε « σταμάτα να πονάς και να σκανδαλίζεις τον ορθόδοξο και μη κόσμο δεν σου φταίει ο Χριστός και η Εκκλησία σε τίποτε σταμάτησε να τους βάζεις μπροστά για να βγάζεις την κακία σου . Είμαστε παπάδες και τα λόγια μας πρέπει να είναι ΑΜΒΡΟΣΙΑ και ΝΕΚΤΑΡ στις ψυχές των ανθρώπων όχι ΧΟΛΗ και ΞΥΔΙ».
Ένας άλλος του γράφει πως «Και σήμερα που προχωρούσα στο δρόμο, σε κάτι παιδιά, ούτε δεκα-οχτώ χρονών, έπρεπε να απολογηθώ για εσάς, που έχετε βήμα και λόγο επιφανή κι όλοι σας ακούνε.
«Με κράξανε» κοινώς για το ράσο που φοράω, γιατι λόγια που από σας ακούστηκαν παντού, ακούγονται παραπάνω απ’ τα δικά μου.
Εμένα ο λόγος μου φτάνει μέχρι τους φίλους μου στο φέις-μπουκ.
Ο δικός σας λόγος παντού ιδώνεται σαν αυτός της σύμπασας Εκκλησίας. Δεν έχει ο κόσμος κριτήριο δεσπότη μου. Άντε να εξηγείς ότι αυτός που μιλά είναι ο επίσκοπος μιας περιoχής κι όχι της Εκκλησίας εκπρόσωπος.
Όχι δεσπότη μου. Σχώραμε. Δεν ήρθε φωτιά επειδή κυβερνά ο Τσίπρας. Αν ο Θεός έστελνε φωτιές μ’ αυτούς που μας κυβερνάνε, θα πρεπε εδώ και χρόνια απ’ τον ουρανό με θειάφι να κατακάψει, κι εμένα, κι εσάς, κι όλους μας.
Τέτοιον Θεό δεν τον θέλω, δεν τον ασπάζομαι, δεν τονε πιστεύω».
Σήμερα είναι μέρα πένθους για όλους μας. Σήμερα χάσαμε ανθρώπους, οικογένειες, μανάδες, πατεράδες, παιδιά, δεν γίνεται να χάσουμε και την ανθρωπιά μας!
Ο μητροπολίτης Καλαβρύτων εδώ και δυο χρόνια έχει προαναγγείλει πως τον Αύγουστο του 2018 θα παραιτηθεί. Ελπίζω να το εννοεί.
Ανδρέας Λουδάρος
orthodoxia.info
Γίνετε μέλη στη σελίδα μας στο Facebook: https://www.facebook.com/perivolipanagias.blogspot.gr
