Προς οικονομία της αφήγησης και επειδή ζητήθηκε να μη δημοσιοποιήσουμε τα πραγματικά της στοιχεία, θα ονομάσουμε την εκλιπούσα κυρία Μαρία.
Η κυρία Μαρία λοιπόν, μια βαθειά θρησκευόμενη γυναίκα, ζούσε σε ένα χωριό λίγο έξω από την Αθήνα με τον άντρα της, όπου συχνά την επισκέπτονταν τα παιδιά της, δυο κόρες και ένας γιός, οι οποίοι από χρόνια είχαν δημιουργήσει τις δικές τους οικογένειες, ζούσαν και εργάζοντας στην πρωτεύουσα.
Η κυρία Μαρία το επόμενο πρωί σηκώθηκε έντονα προβληματισμένη. Ύστερα από πολύ σκέψη κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η Αγία Ειρήνη, ως προστάτιδά της, θέλησε να την προειδοποιήσει για κάτι κακό που θα συνέβαινε τη συγκεκριμένη ημερομηνία.
Φοβούμενη ότι κάτι κακό θα συμβεί στα παιδιά της, ενδεχομένως κάποιο ατύχημα, λίγες ημέρες πριν τη συγκεκριμένη ημερομηνία, προφασίστηκε ότι είναι άρρωστη και ζήτησε από τα τρια της παιδιά να την επισκεφθούν στο χωριό μαζί με τις οικογένειές τους. Σκεφτόταν ότι αν τους είχε όλους κοντά της, τίποτα κακό δε θα μπορούσε να τους συμβεί στο χωριό.
Έτσι και έγινε τα παιδιά δε χάλασαν χατίρι στη μητέρα τους και πέρασαν μια όμορφη ημέρα στο χωριό. Λίγο πριν πέσει στο κρεβάτι της η κυρία Μαρία σκέφτηκε ότι δεν είχε δει καθαρά τα δύο τελευταία ψηφία της ημερομηνίας…
Το ίδιο κιόλας βράδυ ήρθε στον ύπνο της και πάλι η Αγία Ειρήνη Χρυσοβαλάντου. Της έδωσε και πάλι το ίδιο χαρτάκι με τα χρυσά γράμματα, μόνο που τώρα η ημερομηνία ήταν πλήρως ευκρινής. Ήταν ακριβώς ένας χρόνος από την προηγούμενη ημέρα. Η Αγία Ειρήνη την κράτησε από το χέρι και της αποκάλυψε ότι αυτή είναι η ημερομηνία που θα την πάρει κοντά της. Της ζήτησε να μη φοβάται και της επεσήμανε ότι μόνο ξεχωριστοί άνθρωποι μπορούν να γνωρίζουν μια τέτοια ημερομηνία, ώστε να έχουν την ευκαιρία να προετοιμαστούν. Λίγο πριν φύγει από το όνειρό της η Αγία Ειρήνη είπε στην κυρία Μαρία ότι θα κυλήσει για εκείνη και την οικογένειά της ένας όμορφος χρόνος και ότι η ίδια θα είναι απόλυτα υγιής.
Έτσι ακριβώς και συνέβη. Λίγες ημέρες πριν τη συμπλήρωση του χρόνου, οπότε και πλησίαζε η συγκεκριμένη ημερομηνία, η κυρία Μαρία είπε στα παιδιά της ότι θα τους επισκέπτονταν με τον πατέρα τους, προκειμένου να κάνει εκείνος ορισμένες εξετάσεις.
Δέκα, λοιπόν, ημέρες νωρίτερα επισκέφθηκαν τα παιδιά τους και ο άνδρας της ολοκλήρωσε τις ιατρικές του εξετάσεις. Το προηγούμενο βράδυ ζήτησε από τα παιδιά της να φάνε όλοι μαζί το επόμενο μεσημέρι στο σπίτι της κόρης της, όπου έμεναν.
Σηκώθηκε το πρωί, ετοίμασε το σπίτι, μαγείρεψε το αγαπημένο τους φαγητό, τους έφτιαξε μια πίτα από τα χεράκια της, έτσι όπως ακριβώς την ήθελε πάντα ο γιός της και ύστερα έστρωσε το τραπέζι. Αργά το μεσημέρι ήρθαν παιδιά και εγγόνια στο σπίτι. Έκατσαν όλοι στο μεγάλο τραπέζι της τραπεζαρίας, ενώ η κυρία Μαρία βρίσκονταν στην κουζίνα. Ξαφνικά άκουσαν κάτι να σπάει και οι κόρες της έτρεξαν υποθέτοντας ότι κάτι της είχε πέσει. Βρήκαν την μητέρα τους καθισμένη στην καρέκλα και από το χέρι της είχε πέσει ένα ποτήρι νερό. Φώναξαν γρήγορα ένα ασθενοφόρο, αν και όταν έφτασε η κυρία Μαρία είχε ήδη «φύγει». Οι γιατροί είπαν ότι έπαθε εγκεφαλικό και δεν ένιωσε κανέναν πόνο.
Δύο μέρες αργότερα μετά το πέρας της κηδείας, οι κόρες της στην προσπάθειά τους να συμμαζέψουν το σπίτι και τα πράγματά της, άνοιξαν το συρτάτι στο κομοδίνο της. Μέσα σε ένα κουτάκι, όπου φυλούσε 2-3 χρυσά κειμήλια βρήκαν και ένα γράμμα με τα ονόματα και των τριών παιδιών της έξω από το φάκελο.
Όταν το διάβασαν, μια μεγάλη έκπληξη τους περίμενε…. Η κυρία Μαρία τους αφηγούνταν όλη την ιστορία με την Αγία Ειρήνη και την ημερομηνία με το χαρτάκι με τη χρυσή ημερομηνία και τους ζητούσε να μην λυπούνται για εκείνη, αλλά να χαίρονται μιας και βρίσκεται κοντά στην Αγία της και από εκεί θα τους βλέπει και θα τους προστατεύει.
dogma
Γίνετε μέλη στη σελίδα μας στο Facebook: https://www.facebook.com/perivolipanagias.blogspot.gr
