Την στιγμή που τόλμησα το «περπάτημα» της αλλαγής, οι συγχορευτές μου τραβώντας με, με επανέφεραν.
Αισθάνομαι την αδυναμία μου. Κάποιον ανατόμο αναζητώ. Να ανοίξει βαθιά την ύπαρξή μου και να τοποθετήσει ένα βηματοδότη πνευματικό. Να αλλάξει ο ρυθμός από μέσα μου. Εκεί είναι η αιτία της κατάστασής μου, μέσα μου. Εκεί βρίσκεται η σωτηρία, η βασιλεία, μέσα μου. Χειρουργός μου η Εκκλησία. Βηματοδότης η Σαρακοστή. Έτσι μόνο θα αλλάξει τροχιά η ψυχή μου. Η ταχυπαλμία της ταραχής υποχωρεί, μετά τη επέμβαση. Η ειρήνη καταλαμβάνει σιγά – σιγά κάθε αρτηρία. Αφήνεις τα χέρια απ’ όσους και όσα κρατάς και σε κρατούν. Νιώθεις ασφάλεια αφού οι νοσηλευτές, που συνοδεύουν τα νέα σου βήματα, είναι μαθητές του έμπειρου χειρουργού. Ο καθένας τους έχει να σου δώσει ένα μέρος της θεραπείας.
Πρώτοι σε επισκέπτονται αυτοί, που την εικόνα του Θεού θέλησαν ως κέντρο της ζωής τους να κρατήσουν. Είναι όλοι αυτοί που πίστεψαν ότι μόνο μέσα στην εικόνα του Θεού το αληθινό πρόσωπό του ανθρώπου φαίνεται και μέσα στο αληθινό πρόσωπο ο ίδιος ο Θεός αποκαλύπτεται.
Μπορεί το χέρι του Αγίου Αρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης, Γρηγορίου του Παλαμά, που θα σε κρατήσει, να φαίνεται αδύνατο αλλά δεν είναι αδύναμο. Σταθερά, θα σε βάλει στο ρυθμό ψιθυρίζοντας σου τον ήχο «Φώτισόν μου το σκότος». Αυτό είναι. Συναίσθηση του σκοταδιού που το πάντρεμά μου με την αμαρτία γέννησε. Ο ήχος του Αγίου σε αναζήτηση του φωτός με σπρώχνει. Ένιωσα το κρεβάτι του χειρουργείου και της θεραπείας μου σκληρό. Το πρόσεξα και είδα το σχήμα του Σταυρού να έχει. Μόνο πάνω σε αυτό, ευτυχείς επεμβάσεις γίνονται. Εκεί έγινε και η πρώτη εγχείρηση. Εκεί νικήθηκε ο θάνατος. Αυτός είναι ο τόπος της μετάγγισης αίματος από τον Θεό στον άνθρωπο.
Ο ξερακιανός καλόγερος, με το καμένο, από τον ήλιο της ερήμου πρόσωπο, έρχεται να σε διδάξει μια δύσκολη χορευτική φιγούρα. Είναι το ανέβασμα πάνω σε μία σκάλα. Η μία της άκρη στη γη στηρίζεται, η άλλη στον ουρανό ακουμπά. Σε τρομάζει το ύψος. Ο ίλιγγος φτερούγισμα μέσα στο στήθος προκαλεί. Μια μικρή σεισμική δόνηση. Ο Σιναΐτης ασκητής, ο Ιωάννης θα σου μαρτυρήσει την μέθοδο. «Αγάπη να έχεις, αυτή θα σε υψώσει (αυτή μήπως και τον Χριστό στο Σταυρό δεν ύψωσε;), ταπείνωση να έχεις, αυτή θα σε κρατήσει στο ύψος που κατέκτησες».
Θα δυσκολευτείς να ξεχωρίσεις αν ο επόμενος επισκέπτης είναι άντρας ή γυναίκα. Η άσκηση έχει σβήσει τα χαρακτηριστικά του. Τα έσβησε μαζί με την αμαρτία που είχε γίνει ένα με αυτά. Γυναίκα είναι. Μαρία την λένε και κατάγεται από την Αίγυπτο. Είναι γυναίκα με φρόνημα και δύναμη ανδρική.
«Πρόσεξε», θα σου πει. «Μη φοβηθείς, μην απελπιστείς, μη γυρίσεις πίσω. Είναι ο χορός της αμαρτίας που πριν ακολουθούσες – βλασφημία για την φύση σου. Δεν θα σου λείψει τίποτα. Δώσου σε Εκείνον. Αυτός θα σε τρέφει και θα σε σκεπάζει με τον λόγο Του». Ίσως η ψυχή να ποθήσει στον παλιό ρυθμό της να επιστρέψει. Εκεί ο λόγος του Αγίου Ανδρέου Κρήτης σαν χέρι που πιέζει δυνατά τον θώρακα σε κάνει να αναφωνήσεις «Ψυχή μου, Ψυχή μου, ανάστα τι καθεύδεις;!»
Και ο χορός φτάνει στον προορισμό του. Όλοι οι συνοδοί σου και εσύ στέκεστε μέσα στη νύχτα με το κερί στο χέρι.
Ο Άγιος Γρηγόριος δεν σου λέει τώρα με τρεμάμενη φωνή από λυγμούς που έχουν περικυκλώσει τις φωνητικές του χορδές «Φώτισόν το σκότος», αλλά με φωνή που διαλύει την νεκρική ησυχία και το σκοτάδι της νυχτιάς «Δεῦτε λάβετε φῶς ἐκ τοῦ ἀνεσπέρου φωτός και δοξάσατε Χριστόν τον ἀναστάντα ἐκ νεκρῶν».
Ο Άγιος της ερήμου του Σινά Ιωάννης, με πρόσωπο φωτεινό, σιγοψάλλει από το σκοτεινό στασίδι του «Χθές συνεθαπτόμοιν σοι Χριστέ, συνεγείρομαι σήμερον αναστάντι σοι…».
Η πρώην πόρνη της Αιγύπτου , Μαρία γράφει με τους χειμάρους των δακρύων της»Καθαρῶν μεν τα αἰσθήσεις και ὀψώμεθα τῷ ἀπροσήτῳ φωτί τῆς ἀναστάσεως…».
Και όλοι μαζί με μία ψυχή:
«Χριστός Ανέστη εκ νεκρών θανάτω θάνατον πατήσας
και εν τοις εν τοις μνήμασι ζωήν χαρισάμενος»
Ευροκλύδων Τεύχος 16,
Μάρτιος – Απρίλιος 2007
vimaorthodoxias
Γίνετε μέλη στη σελίδα μας στο Facebook: https://www.facebook.com/perivolipanagias.blogspot.gr
