Γράφει χαρακτηριστικά ο Αρχιδιάκονος Διονύσιος Γκιόλιας: «Είναι αμέτρητος ο αριθμός των...
ανθρώπων εκείνων που για την αγάπη του Θεού έδωσαν το αίμα τους και έγιναν κατόπιν φρικτών βασανιστηρίων μάρτυρες της αγίας Εκκλησίας μας. Λέγει σχετικά ο Απόστολος Παύλος:
«Οι δια πίστεως κατηγωνίσαντο βασιλείας, ειργάσαντο δικαιοσύνην, επέτυχον επαγγελιών, έφραξαν στόματα λεόντων, έσβεσαν δύναμιν πυρός, έφυγον στόματα μαχαίρας, ενεδυναμώθησαν από ασθενείας, εγεννήθησαν ισχυροί εν πολέμω, παρεμβολάς έκλιναν αλλοτρίων…
Άλλοι δε ετυμπανίσθησαν, ου προσδεξάμενοι την απολύτρωσιν, ίνα κρείττονος αναστάσεως τύχωσιν. Έτεροι δε εμπαιγμών και μαστίγων πείραν έλαβον, έτι δε δεσμών και φυλακής ελιθάσθησαν, επρίσθησαν, επειράσθησαν, εν φόνω μαχαίρας απέθανον, περιήλθον εν μηλωταίς, εν αιγείοις δέρμασιν, υστερούμενοι, θλιβόμενοι, κακουχούμενοι, ως ουκ ήν άξιος ο κόσμος, εν ερημίαις πλανώμενοι και όρεσι και σπηλαίοις και ταις οπαίς της γης…».
(Εβρ. ΙΑ΄ 33-39)
Θαυμάζει κανείς το θάρρος και την τόλμη των Αγίων μαρτύρων. Εκπλήσσεται όμως ο άνθρωπος όταν διαπιστώνει ότι ανάμεσα στους θαρραλέους χριστιανούς μάρτυρες λάμπουν και κάποια μικρά παιδιά που δε λύγισαν στα βασανιστήρια και το μαχαίρι, χαρίζοντας το αγνό, παιδικό τους αίμα στον πλάστη και δημιουργό τους.
Ένας άγνωστος σε πολλούς παιδομάρτυρας είναι ο Άγιος Γαβριήλ ο εκ Πολωνίας. Ο Άγιος γεννήθηκε το 1684 μ.Χ. στο χωριό Ζβιέρκϊο, νότια της πόλεως Μπιαλιστόκ της Επαρχίας Ζαμπλουντόου, κατά την εποχή που γινόταν διακρίσεις και διωγμοί κατά της Ορθοδόξου Εκκλησίας από τους Ουνίτες στην Πολωνία.
Οι γονείς του Αγίου ήταν ευσεβείς και απλοί άνθρωποι οι οποίοι και δίδαξαν στο παιδί τους την αγάπη στο Θεό. Με τη χάρη του Θεού ο μικρός Γαβριήλ είχε ωριμάσει πνευματικά σε σημείο να δείχνει το θέλημα του Θεού στους συγχωριανούς του. Τα παιδικά του χείλη πρόφεραν συνεχώς ύμνους και δοξολογίες στο Θεό τον οποίο λάτρευε.
Όταν Άγιος έγινε έξι ετών, κάποιος Εβραίος που ήταν δαιμονισμένος τον απήγαγε και τον οδήγησε σε δάσος κοντά στην πόλη Μπιαλιστόκ. Εκεί τον βασάνισε μέχρι θανάτου, απομυζώντας αργά αργά το αίμα του. Στη συνέχεια τον εγκατέλειψε στην άκρη του δάσους για να τον κατασπαράξουν τα αρπακτικά όρνια. Ως του θαύματος όμως, δύο σκυλιά πήγαν δίπλα στο σώμα του μάρτυρα και το φύλαγαν από τα όρνια.
Μια εβδομάδα αργότερα εντόπισαν οι Ορθόδοξοι το λείψανο και το έθαψαν.
Τον 18ο αιώνα οι Χριστιανοί άνοιξαν τον τάφο και βρήκαν το ιερό λείψανο άφθαρτο. Το άγιο σκήνωμα μεταφέρθηκε στην πόλη Μπιαλιστόκ όπου παρέμεινε μέχρι το Β’ παγκόσμιο πόλεμο, οπότε μεταφέρθηκε στο Ναό της Υπεραγίας Σκέπης του Γκρόντο στη Ρωσία.
Οι Πολωνοί θλιμένοι που έχασαν τον Άγιό τους, με πολλές προσπάθειες πέτυχαν να επιστραφεί το ιερό λείψανο πίσω στον τόπο του. Έτσι στις 21 Σεπτεμβρίου του 1992 με την ευλογία του Ρώσου Μητροπολίτου Φιλάρετου έγινε η μετακομιδή του Αγίου σκηνώματος με τιμές στην πόλη Μπιαλιστόκ. Κατά τη διάρκεια της πομπής, οι πιστοί από πόλεις και χωριά όπου περνούσε ο Άγιος, τον υποδέχονταν με κεριά και θυμιάματα. Οι καμπάνες των Ναών χτυπούσαν χαρμόσυνα.
Τα παιδιά έραιναν με λουλούδια το ιερό λείψανο. Εννέα επίσκοποι, δεκάδες ιερείς και χιλιάδες πιστοί συμμετείχαν στη Θεία Λειτουργία της υποδοχής στη Μητρόπολη. Το γεγονός μάλιστα ονόμασαν «Δεύτερο Πάσχα». Η λάρνακα που περιέχει το ιερό σκήνωμα του Αγίου τοποθετήθηκε μπροστά στο τέμπλο. Το Άγιο λείψανο είναι καλυμμένο και φαίνεται μόνο το χεράκι του Αγίου.
Η ιερά μνήμη του Αγίου παιδομάρτυρος Γαβριήλ τιμάται στις 20 Απριλίου και η ανακομιδή των ιερών λειψάνων του στις 21 Σεπτεμβρίου.
Άγιε παιδομάρτυρα Γαβριήλ πρέσβευε υπέρ υμών των αμαρτωλών».
Μεγαλυνάριον:
Ήκεν εκ Ρωσίας, ως θησαυρός,
Γαβριήλ εκ παίδων
ο αθλήσας μαρτυρικώς,
το σεπτόν σου σκήνος
εις Πολωνίαν μάκαρ
τοις ορθοδόξοις ρύων
το μέγα έλεος.
vimaorthodoxias
Γίνετε μέλη στη σελίδα μας στο Facebook: https://www.facebook.com/perivolipanagias.blogspot.gr
