Η θεραπεία του παραλυτικού της Καπερναούμ - Β´ Κυριακή των Νηστειών - Μαρκ. β´ 1-12.
Τω καιρώ εκείνω, εισήλθεν ο ᾿Ιησούς εις Καπερναούμ, και ηκούσθη ότι εις οίκόν εστι.
Και ευθέως συνήχθησαν πολλοί, ώστε μηκέτι χωρείν μηδέ τα πρόςτήν θύραν· και ελάλει αυτοίς τον λόγον. Και έρχονται προς αυτόν,παραλυτικόν φέροντες, αιρόμενον υπό τεσσάρων·
Και μη δυνάμενοιπροσεγγίσαι αυτώ διά τον όχλον, απεστέγασαν την στέγην όπου ην, καίεξορύξαντες χαλώσι τον κράβαττον, εφ᾿ ω ο παραλυτικός κατέκειτο. ᾿Ιδών δέο ᾿Ιησούς την πίστιν αυτών λέγει τω παραλυτικώ· τέκνον, αφέωνταί σοι αιαμαρτίαι σου. ῏Ησαν δε τινες των γραμματέων εκεί καθήμενοι καίδιαλογιζόμενοι εν ταίς καρδίαις αυτών· τι ούτος ούτω λαλεί βλασφημίας; Τίςδύναται αφιέναι αμαρτίας ει μη εις ο Θεός;
Και ευθέως επιγνούς ο ᾿Ιησούς τω πνεύματι αυτού ότι ούτως αυτοίδιαλογίζονται εν εαυτοίς, είπεν αυτοίς· τι ταύτα διαλογίζεσθε εν ταίςκαρδίαις υμών; Τι εστιν ευκοπώτερον, ειπείν τω παραλυτικώ, αφέωνταί σουαι αμαρτίαι, η ειπείν, έγειρε και άρον τον κράβαττόν σου και περιπάτει; ῞Ιναδέ ειδήτε ότι εξουσίαν έχει ο υιός του ανθρώπου αφιέναι επί της γης αμαρτίας— λέγει τω παραλυτικώ· σοι λέγω, έγειρε και άρον τον κράβαττόν σου καίύπαγε εις τον οίκόν σου. Και ηγέρθη ευθέως, και άρας τον κράβαττον εξήλθενεναντίον πάντων, ώστε εξίστασθαι πάντας και δοξάζειν τον Θεόν λέγονταςότι ουδέποτε ούτως είδομεν.
Απόδοση στη νεοελληνική:
Τον καιρό εκείνο, μπήκε πάλι ο ᾿Ιησούς στην Καπερναούμ και διαδόθηκε ότιβρίσκεται σε κάποιο σπίτι. ᾿Αμέσως συγκεντρώθηκαν πολλοί, ώστε δένυπήρχε χώρος ούτε κι έξω από την πόρτα· και τους κήρυττε το μήνυμά του.῎Ερχονται τότε μερικοί προς αυτόν, φέρνοντας έναν παράλυτο, που τόνβάσταζαν τέσσερα άτομα. Κι επειδή δεν μπορούσαν να τον φέρουν κοντάστόν ᾿Ιησού εξαιτίας του πλήθους, έβγαλαν τη στέγη πάνω από κεί που ήτανο ᾿Ιησούς, έκαναν ένα άνοιγμα και κατέβασαν το κρεβάτι, πάνω στο οποίοήταν ξαπλωμένος ο παράλυτος.
῞Οταν είδε ο ᾿Ιησούς την πίστη τους, είπεστόν παράλυτο· «Παιδί μου, σού συγχωρούνται οι αμαρτίες». Κάθοντανόμως εκεί μερικοί γραμματείς και συλλογίζονταν μέσα τους· «Μα πως μιλάειαυτός έτσι, προσβάλλοντας τον Θεό; Ποιος μπορεί να συγχωρεί αμαρτίες;Μόνον ένας, ο Θεός».᾿Αμέσως κατάλαβε ο ᾿Ιησούς ότι αυτά σκέφτονται καίτούς λέει· «Γιατί κάνετε αυτές τις σκέψεις στο μυαλό σας; Τι είναι ευκολότερο να πω στον παράλυτο· “σού συγχωρούνται οι αμαρτίες” η να του πω, “σήκω,πάρε το κρεβάτι σου και περπάτα”;
Για να μάθετε λοιπόν ότι ο *Υιός του᾿Ανθρώπου έχει την εξουσία να συγχωρεί πάνω στη γη αμαρτίες» -λέει στόνπαράλυτο· «Σ’ εσένα το λέω, σήκω, πάρε το κρεβάτι σου και πήγαινε στόσπίτι σου». ᾿Εκείνος σηκώθηκε αμέσως, πήρε το κρεβάτι του και μπροστά σ’όλους βγήκε έξω, έτσι που όλοι θαύμαζαν και δόξαζαν τον Θεό· «Τέτοιαπράγματα», έλεγαν, «ποτέ μέχρι τώρα δεν έχουμε δεί!»
theomitoros.blogspot.gr
Γίνετε μέλη στη σελίδα μας στο Facebook: https://www.facebook.com/perivolipanagias.blogspot.gr
Τω καιρώ εκείνω, εισήλθεν ο ᾿Ιησούς εις Καπερναούμ, και ηκούσθη ότι εις οίκόν εστι.
Και ευθέως συνήχθησαν πολλοί, ώστε μηκέτι χωρείν μηδέ τα πρόςτήν θύραν· και ελάλει αυτοίς τον λόγον. Και έρχονται προς αυτόν,παραλυτικόν φέροντες, αιρόμενον υπό τεσσάρων·
Και μη δυνάμενοιπροσεγγίσαι αυτώ διά τον όχλον, απεστέγασαν την στέγην όπου ην, καίεξορύξαντες χαλώσι τον κράβαττον, εφ᾿ ω ο παραλυτικός κατέκειτο. ᾿Ιδών δέο ᾿Ιησούς την πίστιν αυτών λέγει τω παραλυτικώ· τέκνον, αφέωνταί σοι αιαμαρτίαι σου. ῏Ησαν δε τινες των γραμματέων εκεί καθήμενοι καίδιαλογιζόμενοι εν ταίς καρδίαις αυτών· τι ούτος ούτω λαλεί βλασφημίας; Τίςδύναται αφιέναι αμαρτίας ει μη εις ο Θεός;
Και ευθέως επιγνούς ο ᾿Ιησούς τω πνεύματι αυτού ότι ούτως αυτοίδιαλογίζονται εν εαυτοίς, είπεν αυτοίς· τι ταύτα διαλογίζεσθε εν ταίςκαρδίαις υμών; Τι εστιν ευκοπώτερον, ειπείν τω παραλυτικώ, αφέωνταί σουαι αμαρτίαι, η ειπείν, έγειρε και άρον τον κράβαττόν σου και περιπάτει; ῞Ιναδέ ειδήτε ότι εξουσίαν έχει ο υιός του ανθρώπου αφιέναι επί της γης αμαρτίας— λέγει τω παραλυτικώ· σοι λέγω, έγειρε και άρον τον κράβαττόν σου καίύπαγε εις τον οίκόν σου. Και ηγέρθη ευθέως, και άρας τον κράβαττον εξήλθενεναντίον πάντων, ώστε εξίστασθαι πάντας και δοξάζειν τον Θεόν λέγονταςότι ουδέποτε ούτως είδομεν.
Απόδοση στη νεοελληνική:
Τον καιρό εκείνο, μπήκε πάλι ο ᾿Ιησούς στην Καπερναούμ και διαδόθηκε ότιβρίσκεται σε κάποιο σπίτι. ᾿Αμέσως συγκεντρώθηκαν πολλοί, ώστε δένυπήρχε χώρος ούτε κι έξω από την πόρτα· και τους κήρυττε το μήνυμά του.῎Ερχονται τότε μερικοί προς αυτόν, φέρνοντας έναν παράλυτο, που τόνβάσταζαν τέσσερα άτομα. Κι επειδή δεν μπορούσαν να τον φέρουν κοντάστόν ᾿Ιησού εξαιτίας του πλήθους, έβγαλαν τη στέγη πάνω από κεί που ήτανο ᾿Ιησούς, έκαναν ένα άνοιγμα και κατέβασαν το κρεβάτι, πάνω στο οποίοήταν ξαπλωμένος ο παράλυτος.
῞Οταν είδε ο ᾿Ιησούς την πίστη τους, είπεστόν παράλυτο· «Παιδί μου, σού συγχωρούνται οι αμαρτίες». Κάθοντανόμως εκεί μερικοί γραμματείς και συλλογίζονταν μέσα τους· «Μα πως μιλάειαυτός έτσι, προσβάλλοντας τον Θεό; Ποιος μπορεί να συγχωρεί αμαρτίες;Μόνον ένας, ο Θεός».᾿Αμέσως κατάλαβε ο ᾿Ιησούς ότι αυτά σκέφτονται καίτούς λέει· «Γιατί κάνετε αυτές τις σκέψεις στο μυαλό σας; Τι είναι ευκολότερο να πω στον παράλυτο· “σού συγχωρούνται οι αμαρτίες” η να του πω, “σήκω,πάρε το κρεβάτι σου και περπάτα”;
Για να μάθετε λοιπόν ότι ο *Υιός του᾿Ανθρώπου έχει την εξουσία να συγχωρεί πάνω στη γη αμαρτίες» -λέει στόνπαράλυτο· «Σ’ εσένα το λέω, σήκω, πάρε το κρεβάτι σου και πήγαινε στόσπίτι σου». ᾿Εκείνος σηκώθηκε αμέσως, πήρε το κρεβάτι του και μπροστά σ’όλους βγήκε έξω, έτσι που όλοι θαύμαζαν και δόξαζαν τον Θεό· «Τέτοιαπράγματα», έλεγαν, «ποτέ μέχρι τώρα δεν έχουμε δεί!»
theomitoros.blogspot.gr
Γίνετε μέλη στη σελίδα μας στο Facebook: https://www.facebook.com/perivolipanagias.blogspot.gr