Λέω στη γυναίκα: «Γιατί φέρεσαι έτσι στον άντρα σου;»
«Πάτερ, άμα δεν τα κάνουμε κι αυτά, θα χάσουμε τον έλεγχο και θα μας κάνει ό,τι θέλει!»
Αυτή έπρεπε να ανήκει στο διπλωματικό σώμα.
Του κρατάει αντίσταση και μούτρα για να τον ελέγχει. Ένας γάμος σκέτη πάλη και σύγκρουση.
Ενώ στην Εκκλησία τι θέλουμε να κάνουμε; Να ενωθούμε, να αγαπηθούμε. Να πει ο ένας στον άλλον:
«Κι εγώ έχω προβλήματα. Κι εσύ έχεις προβλήματα.
Κι εγώ έχω τα ψυχολογικά μου. Κι εσύ έχεις τα ψυχολογικά σου».
Τα παραδεχόμαστε και προχωράμε μαζί. Είναι κανείς που δεν έχει κάποιο μικρό ψυχολογικό;
Όλοι κάτι έχουμε.
Όλοι κάπου υποφέρουμε και δυσκολευόμαστε.
Κι εγώ έχω.
Κι όλοι έχουμε.
Μη στενοχωριέστε. Δεν είστε οι μόνοι.
Απλώς, είναι που αυτά δεν τα λέμε. Λόγω μιας δήθεν αξιοπρέπειας. Η αξιοπρέπεια είναι κάτι πολύ σημαντικό, μα μερικές φορές πίσω από αξιοπρεπείς συμπεριφορές κρύβονται παρασκήνια, δράματα και σοβαρά προβλήματα.
Ευτυχώς, τα σπίτια έχουν καλή ηχομόνωση και διπλά τζάμια, ώστε να μη μας ακούει κανείς όταν σφαζόμαστε. Όταν κυκλοφορούμε έξω, χαιρετάμε χαμογελαστοί τους γείτονες, ώσπου να μπούμε πάλι σπίτι.
Εκεί αρχίζει ξανά ο καβγάς, και δεν ξέρει κανείς τίποτα. Και έπειτα από καιρό γίνεται ένα «μπαμ» και λένε όλοι στη γειτονιά: «Μα ήταν τόσο καλό σπίτι.
Τους βλέπαμε στη λαϊκή, στα ψώνια. Πολύ “κυρία” η κυρία».
Ναι, αλλά αυτή η κυρία κουβαλάει μέσα της μια ζούγκλα.
Όπως όλοι μας. Και το κακό δεν είναι ότι είμαστε έτσι. Το κακό είναι ότι παριστάνουμε μονίμως κάτι άλλο.
Κάτι που δεν είμαστε.
Ένα δήθεν φέρσιμο διαρκώς.
Γι’ αυτό κι ο Χριστός δεν κατηγόρησε ποτέ κάποιον για τα λάθη του αλλά κυρίως για την υποκρισία του.
Άνθρωποι που δείχνουν άλλο και κρύβουν κάτι άλλο. Δήθεν χριστιανός, δήθεν άγιος, δήθεν ευλαβής.
Είσαι στ’ αλήθεια όμως όλα αυτά;
Ή παριστάνεις ότι είσαι;
Και ακόμα μία φιλική συμβουλή:
Αν η κατάσταση φτάσει στο απροχώρητο και το σπίτι σου κινδυνεύει, και η ευτυχία σας κλονίζεται δραματικά, ζητήστε βοήθεια.
Ζητήστε βοήθεια από πνευματικό σωστό. Από ειδικό σωστό. Από ψυχολόγο σωστό. Από σύμβουλο γάμου σωστό.
Και τονίζω το «σωστό», διότι όλοι οι χώροι θέλουν προσεκτική αναζήτηση.
Δεν αρκεί να πεις: «Πήγα σ’ έναν σύμβουλο». Το θέμα είναι να είναι σωστός. Ούτε αρκεί να πεις: «Πήγα σε παπά».
Το γεγονός ότι πήγες σε παπά δεν σημαίνει ότι αυτομάτως όλα είναι τέλεια.
Αυτό εξαρτάται από τις συμβουλές που δίνουμε κι εμείς οι ιερείς.
Έχω ακούσει απίστευτες ιστορίες ψυχικής κακοποίησης, λεκτικού χειρισμού και πνευματικής εκμετάλλευσης, που έκαναν πολύ κακό στην οικογένεια.
Σ’ ένα σπίτι γινόταν μεγάλος καβγάς κι ο πνευματικός συμβούλευε τη σύζυγο: «Εσύ θα πατάς πόδι!
Ο διάβολος, κόρη μου, βάζει τον άντρα σου και θέλει να σ’ αγκαλιάσει!»
Και πάταγε πόδι η σύζυγος, και κράταγε τον άντρα της μακριά.
Και το σπίτι τελικά διαλύθηκε.
Aπό το βιβλίο του π. Ανδρέα Κονάνου «Όλα του γάμου δύσκολα…» των εκδόσεων Άθως
Από την Ορθόδοξη Αλήθεια
Γίνετε μέλη στη σελίδα μας στο Facebook: https://www.facebook.com/perivolipanagias.blogspot.gr
