«Όταν ψυχραίνεται ο ζήλος για την πνευματική ζωή πρέπει με κάθε τρόπο να τον θερμαίνουμε καταφεύγοντας με φόβο και τρόμο στον Θεό. Η ραθυμία, η ακηδία, η αθυμία, η κατάθλιψη του πνεύματος και του σώματος θα μας έρχονται και καμιά φορά θα μας ταλαιπωρούν αρκετό καιρό. Δεν πρέπει να δειλιάζουμε.Θά παραμένουμε σταθεροί και ανδρείοι στις αρχές μας, εκτελώντας με υπομονή τα καθήκοντά μας.
Άς μην πιστεύουμε ότι θα έχουμε πάντοτε εσωτερική θέρμη ή ότι θ’ απολαμβάνουμε διαρκώς εσωτερική γλυκύτητα. Αυτό μην το ελπίζετε.
Αντίθετα, να περιμένετε συχνά ξαφνικές μεταπτώσεις. Γι’ αυτό όταν σας πολεμά η ακηδία και η κατάθλιψη...
να τις αντιμετωπίζετε σαν κάτι συνηθισμένο στην πνευματική ζωή. Δεν επιτρέπεται να γογγύζουμε. Άς κάνουμε υπομονή την περίοδο αυτή και θα έρθουν φωτεινές ημέρες. Έχετε θάρρος και αγωνισθείτε στην προσευχή. Είναι πηγή παρηγοριάς, Είναι φωτισμός στους λογισμούς και δύναμη στον αγώνα.
Οι θλίψεις στην παρούσα ζωή είναι περισσότερες από τις χαρές.
Άλλοτε τις στέλνει ο Θεός για να ξυπνήσουμε από τον πνευματικό ύπνο, να σταματήσουμε τις αμαρτίες, να καθαρισθούμε με την μετάνοια.
Καί άλλοτε τις στέλνει για να υποταχθούμε περισσότερο σ’ Αυτόν που όλα τα ρυθμίζει.
Νά δείξουμε ανδρεία και υπομονή δοξάζοντας Τόν. Σε κάποια απ’ αυτές τις αιτίες οφείλονται και οι δικές σας θλίψεις. Εξετάζεται λοιπόν τον εαυτό σας, ειρηνεύεται και εμπιστεύεσθε στο θέλημα του Θεού, το σοφό και άγιο.
Αποσπάσματα από το βιβλίο «Απάνθισμα Επιστολών - Οσίου Θεοφάνους του Εγκλείστου», Ιερά Μονή Παρακλήτου, 2008 πηγή: orthodoxia-ellhnismos.gr
makkavaios.blogspot.com
Γίνετε μέλη στη σελίδα μας στο Facebook: https://www.facebook.com/perivolipanagias.blogspot.gr
