Από τη δική μας εμπειρία, αλλά και από τις διηγήσεις των Γερόντων, βλέπουμε ότι οι δαίμονες δεν έχουν σήμερα την ίδια δύναμη που είχαν άλλοτε, όταν ξεσπούσαν με αγριότητα εναντίον των παλαιών ερημιτών και κοινοβιατών πατέρων.
Τώρα δεν μας αντιμάχονται φανερά, παίρνοντας φρικιαστικές μορφές, αλλά μας επιτίθενται αόρατα και μας προξενούν μεγαλύτερη ζημιά. Πρέπει, ωστόσο, να γνωρίζουμε ότι δεν έχουν όλοι οι δαίμονες ούτε την ίδια δόναμη ούτε την ίδια αγριότητα ούτε και την ίδια κακία.
Οι αρχάριοι και αδύναμοι άνθρωποι πολεμούνται από τους πιό αδύναμους δαίμονες. Όταν, όμως, οι αθλητές του Χριστού θριαμβεύσουν εναντίον των πρώτων αυτών αντιπάλων τους, θα βρεθούν σταδιακά αντιμέτωποι με πιό σκληρές εχθρικές δυνάμεις.
Ο Χριστός, πάντως, ως ο πιό επιεικής διαιτητής και επόπτης αυτών τώναγώνων, συγκρατεί την ισορροπία ανάμεσα σ’ εμάς και τους αντιπάλους μας,αναχαιτίζει την υπερβολική ορμή των εχθρικών εφόδων τους καί, επιπλέον, «μαζί με τον πειρασμό» μας χαρίζει «καί τη δύναμη, ώστε να μπορέσουμε να τόναντιμετωπίσουμε νικηφόρα και οριστικά» (πρβλ. Α’ Κορ. 10:13). Αν δεν είχαμε αυτή τη θεϊκή βοήθεια, τότε ασφαλώς οι δαίμονες θα μας καταπόντιζαν.
Τά πονηρά πνεύματα, βέβαια, μας υποκινούν στο κακό, αλλά δεν μάςεξαναγκάζουν και να το πράξουμε. Αν μπορούσαν να μας εξαναγκάσουν, τότε δεν θα υπήρχε άνθρωπος που να μην αμάρτανε με κάθε είδους αμαρτία. Αλλά,όπως αυτοί έχουν τη δυνατότητα να μας βάζουν σε πειρασμούς, έτσι κι εμείςέχουμε τη δύναμη και την ελευθερία να μην τους δεχόμαστε. Είναι, λοιπόν,απόλυτα σίγουρο ότι οι δαίμονες δεν έχουν καμιά δύναμη πάνω μας, παρά μόνοόταν τους παραδώσουμε το θέλημά μας.
Επίσης, τα πονηρά πνεύματα δεν έχουν την ελευθερία να κάνουν το κακόαπεριόριστα και σε οποιονδήποτε θελήσουν. Η περίπτωση του Ιώβ είναι μιάολοφάνερη απόδειξη: Ο εχθρός δεν τόλμησε να πειράξει τον Ιώβ περισσότεροαπό όσο του επέτρεψε η θεία οικονομία. Το ίδιο επιβεβαιώνεται και με όσαέλεγαν οι δαίμονες στον Χριστό, όταν Εκείνος τους έδιωχνε από τον δαιμονισμένο των Γεργεσηνών: «Άν είναι να μας διώξεις, άφησέ μας να πάμε στο κοπάδι των χοίρων» (Ματθ. 8:31). Αφού λοιπόν τότε, χωρίς τη θεία παραχώρηση, δεν μπορούσαν να εισέλθουν ούτε στους βρωμερούς χοίρους, πως να πιστέψουμε ότι μπορούν να μπούν με τη θέλησή τους σ’ έναν ανθρωπο, πλασμένο «κατ’ εικόνα» Θεού; Γι’ αυτό ο απόστολος μας προτρέπει: «Αντισταθείτε στον διάβολο, κι αυτός θα φύγει μακριά σας» (Ιακ. 4:7).
theomitoros.blogspot.com
Γίνετε μέλη στη σελίδα μας στο Facebook: https://www.facebook.com/perivolipanagias.blogspot.gr
Τώρα δεν μας αντιμάχονται φανερά, παίρνοντας φρικιαστικές μορφές, αλλά μας επιτίθενται αόρατα και μας προξενούν μεγαλύτερη ζημιά. Πρέπει, ωστόσο, να γνωρίζουμε ότι δεν έχουν όλοι οι δαίμονες ούτε την ίδια δόναμη ούτε την ίδια αγριότητα ούτε και την ίδια κακία.
Οι αρχάριοι και αδύναμοι άνθρωποι πολεμούνται από τους πιό αδύναμους δαίμονες. Όταν, όμως, οι αθλητές του Χριστού θριαμβεύσουν εναντίον των πρώτων αυτών αντιπάλων τους, θα βρεθούν σταδιακά αντιμέτωποι με πιό σκληρές εχθρικές δυνάμεις.
Ο Χριστός, πάντως, ως ο πιό επιεικής διαιτητής και επόπτης αυτών τώναγώνων, συγκρατεί την ισορροπία ανάμεσα σ’ εμάς και τους αντιπάλους μας,αναχαιτίζει την υπερβολική ορμή των εχθρικών εφόδων τους καί, επιπλέον, «μαζί με τον πειρασμό» μας χαρίζει «καί τη δύναμη, ώστε να μπορέσουμε να τόναντιμετωπίσουμε νικηφόρα και οριστικά» (πρβλ. Α’ Κορ. 10:13). Αν δεν είχαμε αυτή τη θεϊκή βοήθεια, τότε ασφαλώς οι δαίμονες θα μας καταπόντιζαν.
Τά πονηρά πνεύματα, βέβαια, μας υποκινούν στο κακό, αλλά δεν μάςεξαναγκάζουν και να το πράξουμε. Αν μπορούσαν να μας εξαναγκάσουν, τότε δεν θα υπήρχε άνθρωπος που να μην αμάρτανε με κάθε είδους αμαρτία. Αλλά,όπως αυτοί έχουν τη δυνατότητα να μας βάζουν σε πειρασμούς, έτσι κι εμείςέχουμε τη δύναμη και την ελευθερία να μην τους δεχόμαστε. Είναι, λοιπόν,απόλυτα σίγουρο ότι οι δαίμονες δεν έχουν καμιά δύναμη πάνω μας, παρά μόνοόταν τους παραδώσουμε το θέλημά μας.
Επίσης, τα πονηρά πνεύματα δεν έχουν την ελευθερία να κάνουν το κακόαπεριόριστα και σε οποιονδήποτε θελήσουν. Η περίπτωση του Ιώβ είναι μιάολοφάνερη απόδειξη: Ο εχθρός δεν τόλμησε να πειράξει τον Ιώβ περισσότεροαπό όσο του επέτρεψε η θεία οικονομία. Το ίδιο επιβεβαιώνεται και με όσαέλεγαν οι δαίμονες στον Χριστό, όταν Εκείνος τους έδιωχνε από τον δαιμονισμένο των Γεργεσηνών: «Άν είναι να μας διώξεις, άφησέ μας να πάμε στο κοπάδι των χοίρων» (Ματθ. 8:31). Αφού λοιπόν τότε, χωρίς τη θεία παραχώρηση, δεν μπορούσαν να εισέλθουν ούτε στους βρωμερούς χοίρους, πως να πιστέψουμε ότι μπορούν να μπούν με τη θέλησή τους σ’ έναν ανθρωπο, πλασμένο «κατ’ εικόνα» Θεού; Γι’ αυτό ο απόστολος μας προτρέπει: «Αντισταθείτε στον διάβολο, κι αυτός θα φύγει μακριά σας» (Ιακ. 4:7).
theomitoros.blogspot.com
Γίνετε μέλη στη σελίδα μας στο Facebook: https://www.facebook.com/perivolipanagias.blogspot.gr