Tω καιρώ εκείνω, άνθρωπός τις προσήλθε τω Ιησού, γονυπετών αυτώ και λέγων διδάσκαλε, ήνεγκα τον υιόν μου προς σε, έχοντα πνεύμα άλαλον. και όπου αν αυτόν καταλάβη, ρήσσει αυτόν, και αφρίζει και τρίζει τους οδόντας αυτού...
και ξηραίνεται και είπον τοις μαθηταίς σου ίνα αυτό εκβάλωσι, και ουκ ίσχυσαν. ο δε αποκριθείς αυτώ λέγει ω γενεά άπιστος, έως πότε προς υμας έσομαι; έως πότε ανέξομαι υμών; φέρετε αυτόν προς με. και ήνεγκαν αυτόν προς αυτον. και ιδών αυτόν ευθέως το πνεύμα εσπάραξεν αυτόν, και πεσων επί της γης εκυλίετο αφρίζων. και επηρώτησε τον πατέρα αυτού πόσος χρονος εστίν ως τούτο γεγονεν αυτώ; ο δε είπε παιδιόθεν. και πολλάκις αυτον και εις πυρ έβαλε και εις ύδατα, ίνα απολέση αυτόν αλλ᾿ ει τι δύνασαι, βοήθησον ημίν σπλαγχνισθείς εφ᾿ ημάς. ο δε Ιησούς είπεν αυτώ το ει δύνασαι πιστεύσαι, πάντα δυνατά τω πιστεύοντι. και ευθέως κραξας ο πατήρ του παιδίου μετά δακρύων έλεγε πιστεύω, κύριε βοήθει μου τη απιστία. ιδών δε ο Ιησούς ότι επισυντρέχει όχλος, επετίμησε τω πνεύματι τω ακαθάρτω λεγων αυτω το πνεύμα το άλαλον και κωφόν, εγώ σοι επιτάσσω, εξελθε εξ αυτού και μηκέτι εισέλθης εις αυτόν. και κραξαν και πολλά σπαράξαν αυτόν εξήλθε, και εγένετο ωσεί νεκρος, ώστε πολλούς λέγειν ότι απέθανεν. ο δε Ιησούς κρατησας αυτόν της χειρος ήγειρεν αυτόν, και ανέστη.
Και εισελθόντα αυτόν εις οίκον οι μαθηταί αυτού επηρώτων αυτόν κατ᾿ ιδίαν, ότι ημείς ουκ ηδυνήθημεν εκβαλείν αυτό. και ειπεν αυτοις τουτο το γένος εν ουδενί δύναται εξελθείν ει μη εν προσευχή και νηστεία.
Και εκείθεν εξελθόντες παρεπορεύοντο διά της Γαλιλαίας, και ουκ ήθελεν ίνα τις γνω εδίδασκε γαρ τους μαθητάς αυτού και έλεγεν αυτοις ότι ο υιός του ανθρώπου παραδίδοται εις χείρας ανθρώπων, και αποκτενούσιν αυτόν, και αποκτανθείς τη τρίτη ημέρα αναστήσεται.
«Διδάσκαλε, ήνεγκα τον υιόν μου προς σε»
Το σημερινό ευαγγελικό ανάγνωσμα μας παρουσιάζει με έντονα χρώματα το δράμα ενός πατέρα. Ο γιός του εδώ και χρόνια – από παιδί – είχε κυριευθεί από δαιμόνιο, το οποίο του είχε αφαιρέσει τη λαλιά. Και σαν να μην έφθανε αυτό, τον έριχνε σε φωτιά και σε νερό, για να τον θανατώσει.
Ο πατέρας απελπισμένος από οποιαδήποτε άλλη βοήθεια οδήγησε τον γιό του στον Κύριο και Εκείνος τον θεράπευσε. Αυτό μας παραδειγματίζει, για να κάνουμε και εμείς την ίδια κίνηση. Διότι και σήμερα τα παιδιά μας μεγαλώνουν μέσα σε μία κυριολεκτικά δαιμονοκρατούμενη κοινωνία. Με αυτή την αφορμή λοιπόν ας δούμε πως μπορούμε να τα οδηγήσουμε στο Χριστό.
1. Με την έγκαιρη και επιμελημένη αγωγή
Ο Κύριος είχε πεί κάποτε: «Άφετε τα παιδία και μη κωλύετε αυτά ελθείν προς με». Αφήστε τα παιδιά και μην τα εμποδίζετε να έλθουν σ᾿ Εμένα (Ματθ. ιθ´ [19] 14). Ο δε απόστολος Παύλος θεωρούσε προσόν του μαθητή του Τιμοθέου το ότι γνώριζε τα ιερά γράμματα «από βρέφους» (Β´ Τιμ. γ´ 15).
Είναι λοιπόν πολύ σημαντικό να δώσουμε χριστιανική αγωγή στα παιδιά μας από την πολύ μικρή τους ηλικία. Διότι τότε μαθαίνουν πολύ εύκολα και εμπιστεύονται απόλυτα τους γονείς τους. Και είναι επείγον να τα συνδέσουμε με τον Χριστό, πριν προλάβει η κοινωνία μας να διαφθείρει τις αθώες ψυχές τους.
Να τα διδάξουμε να κάνουν σωστά τον σταυρό τους, να σέβονται τους ιερείς, να ασπάζονται ευλαβικά τις ιερές εικόνες· να εκκλησιάζονται και να κοινωνούν, αργότερα και να εξομολογούνται. Να τους διηγούμαστε ιστορίες από την Αγία Γραφή και βίους Αγίων.
Να τα μάθουμε να προσεύχονται· να αποστρέφονται το κακό και να αγαπούν το καλό, το θέλημα του Θεού. Να τα διδάξουμε να μην τα θέλουν όλα δικά τους, να νηστεύουν, να αναγνωρίζουν τα λάθη τους, να συγχωρούν, να συμπονούν…
Όλα αυτά όμως όχι πιεστικά· με πολλή αγάπη και διάκριση, με σεβασμό στις αντοχές της ηλικίας τους. Επίσης θα τα οδηγήσουμε στο Κατηχητικό, το οποίο έχουμε ευθύνη να μη χάνουν εξαιτίας φροντιστηρίων η άλλων απασχολήσεων.
2. Με το παράδειγμα
Αγωγή όμως δίνουμε πολύ περισσότερο με το παράδειγμά μας. Τα μικρά ιδίως παιδιά μιμούνται αυθόρμητα και αντιγράφουν πιστά τις συνήθειες και αντιδράσεις των γονέων τους και όχι μόνο.
Εάν εμείς δεν ζούμε και δεν χαιρόμαστε τη χριστιανική ζωή, δεν μπορούμε να την εμπνεύσουμε στα παιδιά μας. Πως θα μάθει το παιδί να εκκλησιάζεται, αν δεν εκκλησιάζονται οι γονείς του; Πως θα μάθει να μην κατακρίνει, αν ακούει τους γονείς του να κατακρίνουν; Αν η ζωή μας δεν συμβαδίζει με τις συμβουλές μας, τα παιδιά όχι μόνο δεν θα τις ακούσουν, αλλά και θα αντιδράσουν για την ασυνέπειά μας.
Αντίθετα, δεν μπορούμε να φαντασθούμε πόσο εντυπώνεται μέσα τους π.χ. η ευλαβική στάση του πατέρα η της μητέρας στην προσευχή και στη λατρεία, η η μεταξύ τους αλληλοσυγχώρηση. Τα παιδιά θα αγαπήσουν την εν Χριστώ ζωή, εάν δούν τους ευλογημένους καρπούς της, την εν Κυρίω χαρά και ειρήνη, στη ζωή των γονέων τους.
3. Με την προσευχή
Θα οδηγήσουμε τα παιδιά μας στο Χριστο κυρίως με την προσευχή. Και ας γνωρίζουμε ότι η προσευχή των γονέων, μάλιστα της μητέρας, έχει μεγάλη δύναμη.
Γιατί είναι αναγκαία η προσευχή; Διότι από τον εαυτό μας είμαστε τελείως ανεπαρκείς για να μορφώσουμε τον Χριστό στις καρδιές των παιδιών μας. Με την προσευχή θα βάλουμε το δυσκολο αυτό έργο στα χέρια του Θεού. Θα ζητήσουμε τον θείο φωτισμό για εμάς και για εκείνα. Θα παρακαλέσουμε να τα προστατεύει από τους πολλούς και μεγάλους πειρασμούς στους οποίους εκτίθενται στην εποχή μας.
Η προσευχή είναι το μόνο όπλο του γονιού που έχει αντιδραστικό και επαναστατημένο παιδί. Είναι γνωστή η ρήση: «Αν δεν μπορείτε να μιλήσετε στα παιδιά σας για τον Θεό, μιλήστε στο Θεό για τα παιδιά σας». Θα παρακαλέσουμε το Πνεύμα το Άγιο να διορθώσει τα τυχόν δικά μας λάθη, να μαλακώσει τις καρδιές τους, να τα φυλάξει από ανεπανόρθωτες πτώσεις, να ενεργήσει μυστικά μέσα τους την καλή μεταστροφή. Η προσευχή είναι φως, καταφυγή, παρηγοριά, δύναμη.
Η πολυτιμότερη κληρονομιά που εχουμε να αφήσουμε στα παιδιά μας είναι η χριστιανική πίστη και ζωή, να αγαπήσουν τον Χριστό, να συνδεθούν μαζί Του. Δίνοντας στα παιδιά μας τον Χριστό, τους δίνουμε τα πάντα. Γι᾿ αυτό αξίζει κάθε κόπος και κάθε θυσία στη χριστιανική αγωγή τους. Να δώσει σε όλους μας ο Θεός τη μεγάλη χαρά να βλέπουμε τα βλαστάρια μας να βαδίζουν σταθερά στο δρόμο του Θεού, στο δρόμο του αγιασμού και της σωτηρίας.
osotir.org
Γίνετε μέλη στη σελίδα μας στο Facebook: https://www.facebook.com/perivolipanagias.blogspot.gr
