Κυριακή 26 Φεβρουαρίου 2017

Γιατί σε μένα, Θεέ μου; Δεν είμαι παιδί σου;

Γιατί ο πόνος; Γιατί η αδικία; Γιατί τα παιδάκια; Γιατί τόσο πρόωρα; Γιατί με αυτόν τον τρόπο; Γιατί την απερίγραπτη χαρά της αθώας παρουσίας τους, να τη διαδέχεται ο αβάσταχτος πόνος;

Γιατί σε μένα, Θεέ μου;

Δεν είμαι παιδί σου;

Δεν είσαι Θεός αγάπης;

Τί σχέση μπορεί να έχει η αγάπη Σου με το μαρτύριο μου;

Πώς να με προσελκύουν τα μαστιγώματά Σου;

Πώς συνδυάζεται η καλωσύνη Σου με την ανερμήνευτη λογική του πόνου, με τη θλίψη, με το ενδεχόμενο του σκανδαλισμού;

Το μεγάλο λάθος είναι να περιμένουμε την απάντηση απ’ έξω μας, από τους άλλους.

Ποιός σοφός; Ποιός φωτισμένος; Ποιός φιλόσοφος;

Ποιός ασφαλισμένος στην ορθότητα των επιχειρημάτων του ιερέας, γνωρίζει την απάντηση των τόσο προσωπικών μας «γιατί»;

Η απάντηση μπορεί να ανιχνευθεί μόνο μέσα μας. Ούτε στις ανάλογες δήθεν περιπτώσεις. Ούτε σε βαρύγδουπα βιβλία. Ούτε σε συνταγές παρηγοριάς και σοφίας.

Η απάντηση δεν υπάρχει κάπου, δεν την ξέρει κάποιος. Η απάντηση γεννιέται μέσα μας.

Ο πόνος δεν απαντιέται με επιχειρήματα.

Ούτε η αδικία και ο θάνατος αντιμετωπίζονται με τη λογική.

Ο πόνος μας βγάζει από τα ανθρώπινα μέτρα.

Ο πόνος γεννά αλήθεια, συμπόνια, κοινωνία!

Του Μητρ. Μεσογαίας και Λαυρεωτικής Νικολάου

Γίνετε μέλη στη σελίδα μας στο Facebook: https://www.facebook.com/perivolipanagias.blogspot.gr