Απολυτίκιο:
Ήχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε.
Ως βρέφος βαστάζουσα, εν ταίς αγκάλαις Αγνή, τον πάντων δεσπόζοντα, σάρκα λαβόντα εκ σού, χαράς ώφθης πρόξενος, όθεν πάσα η κτίσις, ανυμνεί χαρμοσύνως, σήμερον Θεοτόκε, την φρικτήν σου λοχείαν πηγήν γαρ αθανασίας, κόσμω εκύησας.
Κοντάκιον:Ήχος πλ. β’. Αυτόμελον.
Ο προ εωσφόρου εκ Πατρός αμήτωρ γεννηθείς, επί της γης απάτωρ εσαρκώθη σήμερον εκ σού· όθεν Αστήρ ευαγγελίζεται Μάγοις, Άγγελοι δε μετά Ποιμένων υμνούσι, τον άχραντον τόκον σου, η Κεχαριτωμένη.
Ο Οίκος:
Τον αγεώργητον βότρυν βλαστήσασα, η μυστική άμπελος ως επί κλάδων, αγκάλαις εβάσταζε, και έλεγε. Συ ει καρπός μου, συ ει η ζωή μου. Αφ' ου έγνων, ότι και ο ήμην ειμί, συ μου Θεός· την γαρ σφραγίδα της Παρθενίας μου ορώσα ακατάλυτον, κηρύττω σε άτρεπτον Λόγον, σάρκα γενόμενον. Ουκ οίδα σποράν, οίδά σε λύτην της φθοράς· Αγνή γαρ ειμι, σού προελθόντος εξ εμού· ως γαρ εύρες, έλιπες μήτραν εμήν. Διά τούτο συγχορεύει πάσα κτίσις βοώσά μοι· Χαίρε η Κεχαριτωμένη.
Γίνετε μέλη στη σελίδα μας στο Facebook: https://www.facebook.com/perivolipanagias.blogspot.gr
