Η ομιλία δόθηκε στο πλαίσιο του τρίμηνου προγράμματος καθημερινών δράσεων και εκδηλώσεων «ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει…» που οργανώνει ο Ιερός Ναός και θα ολοκληρωθεί στις 31 Δεκεμβρίου.
Της ομιλίας προηγήθηκε Ιερά Παράκληση προς την Υπεραγία Θεοτόκο την Βηματάρισσα, την Βατοπαιδινή, αντίγραφο της οποίας φυλάσσεται στον Ναό.
Ποια είναι η μεγαλύτερη αμαρτία, αναρωτήθηκε στην αρχή του λόγου του ο π. Δανιήλ. Το ερώτημα αυτό αφορά σ᾽ εκείνους που διαθέτουν πνευματική ευαισθησία. Όποιος έχει αναισθησία, αυτός ασφαλώς δεν διακρίνει στον εαυτό του αμαρτία.
Τι σημαίνει αμαρτία και που βρίσκεται; Παντού βρίσκεται, μέσα σε όλους τους ανθρώπους. Όλοι οι άνθρωποι είναι φορείς του ιού της αμαρτίας.
Και τι είναι; Η αμαρτία είναι τραγωδία, απαντά. Μια τραγωδία τόσο μεγάλη, ώστε για να γλυτώσουμε από αυτήν, ήρθε ο ίδιος ο Θεός από τον ουρανό και έγινε άνθρωπος.
Η αμαρτία είναι μόλυνση της ψυχής και του σώματος. Είναι αρρώστια της ψυχής. Είναι ύπνος που κοιμίζει την συνείδηση μας και δεν μας αφήνει να ξυπνήσουμε και να δούμε την πραγματικότητα.
Ακόμη, η αμαρτία είναι θάνατος. Όχι μόνο γιατί γεννάει τον σωματικό θάνατο, αλλά και γιατί χωρίζει τον άνθρωπο από τον Θεό και οδηγεί στον αιώνιο θάνατο.
Η αμαρτία λοιπόν είναι μια πραγματικότητα για όλους και μάλιστα για τους χριστιανούς. Κι ενώ έχουμε από την μία πλευρά την ξεχωριστή πολεμική του διαβόλου κατά των χριστιανών, όμως πλουσιότερη είναι η Χάρη του Θεού, που παίρνει τους αμαρτωλούς και τους κάνει Αγίους.
Και συνεχίζει ο π. Δανιήλ:
«Υπάρχει μια αμαρτία, που είναι η πηγή όλων των αμαρτημάτων. Ο Απόστολος Παύλος, όχι απλώς την σημειώνει, αλλά και προειδοποιεί για τον κίνδυνο της κολάσεως, που θα επιφέρει το αμάρτημα αυτό.
Και αυτό είναι η έλλειψη αγάπης στον Θεό. Όποιος δεν αγαπάει τον Ιησού Χριστό, αυτός είναι «ανάθεμα», είναι ξεκομμένος από την ζωή και την σωτηρία.
Η πηγή όλων των αγαθών είναι η αγάπη στον Χριστό. Και η πηγή όλων των αμαρτιών είναι η έλλειψη αγάπης στον Χριστό. Άνθρωπος που δεν αγαπά τον Χριστό, δεν είναι άνθρωπος.»
Είμαστε υποχρεωμένοι να αγαπάμε τον Χριστό. Και αν δεν τον αγαπάμε, τότε δεν είμαστε χριστιανοί. Ο Χριστός μας αγάπησε τόσο πολύ ώστε δεν είναι δυνατόν να εξοφλήσουμε τις ευεργεσίες.
Μας αγάπησε ο Χριστός με μία αγάπη που δεν την χρωστούσε. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε, είναι να Τον αγαπάμε.
Την αγάπη ο Χριστός την δίνει δικαιωτικά και όχι δικαιωματικά. Δεν έχουμε δικαίωμα εμείς να ζητάμε και να απαιτούμε αγάπη. Κι όμως, μας την προσφέρει πλούσια, αφειδώλευτα, χωρίς τσιγγουνιά.
Η δική μας η αγάπη είναι χρεωστική. Την χρωστάμε την αγάπη στον Χριστό, γιατί Εκείνος πρώτος μας αγάπησε και σταυρώθηκε για εμάς.
Κι όπως σημειώνει ο π. Δανιήλ:
«Η καρδιά της Εκκλησίας είναι ο Ιησούς Χριστός. Η καρδιά του Χριστού είναι η αγάπη. Και η καρδιά της αγάπης είναι ο Σταυρός.
Πως μπορούμε να μην αγαπάμε τον Χριστό, ο οποίος είναι δύο πράγματα: είναι ο αξιέραστος και είναι ο αξεπέραστος! Είναι Εκείνος που αξίζει να αγαπιέται. Κάθε άλλη αγάπη είναι απάτη. Μία είναι η αγάπη, του Ιησού Χριστού.»
Η αγάπη στον Χριστό δεν είναι θεωρία, είναι πράξη, συνέχισε ολοκληρώνοντας την ομιλία του. Δύο πράγματα δείχνουν αν Τον αγαπάμε αληθινά: η καρδιά μας και το στόμα μας.
Η καρδιά μας, η επιθυμία μας δηλαδή να είμαστε πάντα κοντά Του, να προσευχόμαστε σ’ Εκείνον, να κοινωνούμε το Σώμα και το Αίμα Του και να συντονίζουμε την καθημερινή μας δραστηριότητα στις εντολές Του, ώστε να ταυτισθεί το θέλημα μας με το θέλημα Του.
Και με το στόμα μας, η ομολογία μας να είναι ζωντανή και θαρραλέα. Να μην ντρεπόμαστε να φανερώνουμε την πίστη και την αγάπη μας στον Χριστό και να παρουσιάζουμε την μαρτυρία μας για την Αλήθεια.
Του Σταμάτη Μιχαλακόπουλου
synodoiporia.gr
Γίνετε μέλη στη σελίδα μας στο Facebook: https://www.facebook.com/perivolipanagias.blogspot.gr
