Απόστολος προς Εβραίους (ζ΄ 26-28, η΄ 1-2)
Αδελφοί, τοιούτος γαρ ημίν έπρεπεν αρχιερεύς, όσιος, άκακος, αμίαντος, κεχωρισμένος από των αμαρτωλών και υψηλότερος των ουρανών γενόμενος, ος ουκ έχει καθ' ημέραν ανάγκην...
ώσπερ οι αρχιερείς, πρότερον υπέρ των ιδίων αμαρτιών θυσίας αναφέρειν, έπειτα των του λαού· τούτο γαρ εποίησεν εφάπαξ εαυτόν ανενέγκας. Ο νόμος γαρ ανθρώπους καθίστησιν αρχιερείς έχοντας ασθένειαν, ο λόγος δε της ορκωμοσίας της μετά τον νόμον υιόν εις τον αιώνα τετελειωμένον.
Κεφάλαιον δε επί τοις λεγομένοις, τοιούτον έχομεν αρχιερέα, ος εκάθισεν εν δεξιά του θρόνου της μεγαλωσύνης εν τοις ουρανοίς, των Αγίων λειτουργός και της σκηνής της αληθινής, ην έπηξεν ο Κύριος, και ουκ άνθρωπος.
Απόδοση στη νεοελληνική:
Αδελφοί, τέτοιος αρχιερεύς πραγματικά μας έπρεπε, άγιος, άκακος, αμόλυντος, χωρισμένος από τους αμαρτωλούς και υψωμένος τώρα επάνω από τους ουρανούς, ο οποίος δεν έχει ανάγκην, όπως οι αρχιερείς, να προσφέρη θυσίας κάθε ημέραν, πρώτα διά τας δικάς του αμαρτίας και έπειτα διά τας αμαρτίας του λαού· αυτό το έκανε μια για πάντα, όταν προσέφερε τον εαυτόν του.
Ο νόμος εγκαθιστά αρχιερείς ανθρώπους, οι οποίοι έχουν αδυναμίας. Τα λόγια όμως του όρκου, που εδόθηκε ύστερα από τον νόμον, εγκαθιστούν αιωνίως τον Υιόν, τον τέλειον.
Το βασικόν σημείον των όσων λέγομεν είναι τούτο: ότι έχομεν ένα τέτοιον αρχιερέα, ο οποίος εκάθησε εις τα δεξιά του θρόνου της Μεγαλωσύνης εις τους ουρανούς, όπου υπηρετεί τα Άγια των αγίων και την σκηνήν την αληθινήν, την οποίαν έστησεν ο Κύριος και όχι άνθρωπος.
Γίνετε μέλη στη σελίδα μας στο Facebook: https://www.facebook.com/perivolipanagias.blogspot.gr
Αδελφοί, τοιούτος γαρ ημίν έπρεπεν αρχιερεύς, όσιος, άκακος, αμίαντος, κεχωρισμένος από των αμαρτωλών και υψηλότερος των ουρανών γενόμενος, ος ουκ έχει καθ' ημέραν ανάγκην...
ώσπερ οι αρχιερείς, πρότερον υπέρ των ιδίων αμαρτιών θυσίας αναφέρειν, έπειτα των του λαού· τούτο γαρ εποίησεν εφάπαξ εαυτόν ανενέγκας. Ο νόμος γαρ ανθρώπους καθίστησιν αρχιερείς έχοντας ασθένειαν, ο λόγος δε της ορκωμοσίας της μετά τον νόμον υιόν εις τον αιώνα τετελειωμένον.
Κεφάλαιον δε επί τοις λεγομένοις, τοιούτον έχομεν αρχιερέα, ος εκάθισεν εν δεξιά του θρόνου της μεγαλωσύνης εν τοις ουρανοίς, των Αγίων λειτουργός και της σκηνής της αληθινής, ην έπηξεν ο Κύριος, και ουκ άνθρωπος.
Απόδοση στη νεοελληνική:
Αδελφοί, τέτοιος αρχιερεύς πραγματικά μας έπρεπε, άγιος, άκακος, αμόλυντος, χωρισμένος από τους αμαρτωλούς και υψωμένος τώρα επάνω από τους ουρανούς, ο οποίος δεν έχει ανάγκην, όπως οι αρχιερείς, να προσφέρη θυσίας κάθε ημέραν, πρώτα διά τας δικάς του αμαρτίας και έπειτα διά τας αμαρτίας του λαού· αυτό το έκανε μια για πάντα, όταν προσέφερε τον εαυτόν του.
Ο νόμος εγκαθιστά αρχιερείς ανθρώπους, οι οποίοι έχουν αδυναμίας. Τα λόγια όμως του όρκου, που εδόθηκε ύστερα από τον νόμον, εγκαθιστούν αιωνίως τον Υιόν, τον τέλειον.
Το βασικόν σημείον των όσων λέγομεν είναι τούτο: ότι έχομεν ένα τέτοιον αρχιερέα, ο οποίος εκάθησε εις τα δεξιά του θρόνου της Μεγαλωσύνης εις τους ουρανούς, όπου υπηρετεί τα Άγια των αγίων και την σκηνήν την αληθινήν, την οποίαν έστησεν ο Κύριος και όχι άνθρωπος.
Γίνετε μέλη στη σελίδα μας στο Facebook: https://www.facebook.com/perivolipanagias.blogspot.gr