Να πονάς, αλλά να μην παραφέρεσαι.
Να πονάς, αλλά να μην μεμψιμοιρείς.
Να πονάς, αλλά να μην γκρινιάζεις.
Να πονάς, αλλά να μη γίνεσαι αντικοινωνικός.
Να πονάς, αλλά να μη γίνεσαι πρόβλημα στο περιβάλλον σου.
Να πονάς, αλλά να μένεις όρθιος.
Να πονάς, αλλά να χαμογελάς.
Να πονάς, αλλά να δοξολογείς.
Να πονάς, αλλά να προσφέρεις.
Να πονάς, αλλά να προσεύχεσαι.
Η υπομονή είναι η μεγαλύτερη χριστιανική αρετή, που μας οδηγεί κοντά στον Θεό. Όλοι οι άγιοι ήταν με ένα "Δόξα Σοι ο Θεός" στο στόμα τους σε όλες τις δυσκολίες της ζωής. Ο πατήρ Παΐσιος λέει: "Ένα δόξα Σοι ο Θεός ενός ασθενούς ισοδυναμεί με 1000 μετάνοιες ενός υγιούς ανθρώπου." Ο πόνος, σωματικός ή ψυχικός, είναι αναπόφευκτος στη ζωή μας. Θάνατοι, αρρώστιες, φτώχεια, αποτυχία, πειρασμοί... είναι οι πιστοί συνοδοιπόροι μας. Ο Χριστός μαζί με τις αμαρτίες μας σήκωσε στους ώμους του και τον πανανθρώπινο πόνο, ο οποίος έγινε φάρμακο,για να εξαγνιστεί και να σωθεί ο άνθρωπος. Όλοι οι άγιοι της εκκλησίας μας δέχονταν τη δοκιμασία ως επίσκεψη Θεού. Όποιος πίνει το ποτήρι των δοκιμασιών με ευγνωμοσύνη και δοξολογία προς τον Θεό, γεύεται από τη ζωή αυτή τον Παράδεισο. Η φράση "ιώβειος υπομονή" παραπέμπει στον Ιώβ, το πιο λαμπρό παράδειγμα ανθρώπου, ο οποίος υπέφερε τις κακουχίες της πρόσκαιρης ζωής.
Εύχομαι ο Θεός να δίδει σε όλους μας υπομονή, ώστε διά της τεθλιμμένης οδού να φθάσουμε στην ποθητή πατρίδα μας, την Άνω Ιερουσαλήμ.
Γίνετε μέλη στη σελίδα μας στο Facebook: https://www.facebook.com/perivolipanagias.blogspot.gr
