ΤΙ ΚΡΥΒΕΤΑΙ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΦΑΙΝΟΜΕΝΙΚΗ «ΑΠΙΣΤΙΑ» ή «ΟΛΙΓΟΠΙΣΤΙΑ» ΤΟΥ ΘΩΜΑ;
– Γιατί ο Κύριος παρουσιάστηκε στον Απόστολο Θωμά «οκτώ ημέρες»
ακριβώς μετά την Ανάστασή Του;
– Γιατί κατεγράφει αυτό το γεγονός εις το Ευαγγέλιον;
– Γιατί έλειπε ο Θωμάς; Πού είχε πάει; Πού ήταν;
– Γιατί ο Χριστός δεν παρουσιάσθηκε όταν θα ήταν όλοι μαζί οι Μαθητές;
– Ο Θωμάς ήταν πράγματι «άπιστος» ή «ολιγόπιστος»;
– Ποιόν ή ποιούς αντιπροσωπεύει ή προτυπώνει ο Θωμάς;
Πρώτη Δημοσίευσις 20/4/2015
«Μεθ’ ημέρας οκτώ της Εγέρσεώς σου Ιησού βασιλεύ, μονογενές Λόγε του Πατρός, ώφθης τοις Μαθηταίς σου, κεκλεισμένων των θυρών, την ειρήνην σου παρεχόμενος, και τω απιστούντι Μαθητή τους τύπους έδειξας. Δεύρο ψηλάφησον τας χείρας, και τους πόδας, και την ακήρατόν μου πλευράν, ο δε πεισθείς εβόα σοι·
ο Κυριος μου και ο Θεός μου, δόξα σοι.»
(Δοξαστικόν της Εορτής)
Ευαγγέλιο της Κυριακής του Θωμά
«19 Ούσης ουν οψίας τη ημέρα εκείνη τη μια των σαββάτων, και των θυρών κεκλεισμένων όπου ήσαν οι μαθηταί συνηγμένοι δια τον φόβον τών Ιουδαίων, ήλθεν ο Ιησούς και έστη εις το μέσον, και λέγει αυτοίς· ειρήνη υμίν. 20 και τούτο ειπών έδειξεν αυτοίς τας χείρας και την πλευράν αυτού. εχάρησαν ουν οι μαθηταί ιδόντες τον Κύριον. 21 είπεν ουν αυτοίς ο Ιησούς πάλιν· ειρήνη υμίν. καθώς απέσταλκέ με ο πατήρ, καγώ πέμπω υμάς. 22 και τούτο ειπών ενεφύσησε και λέγει αυτοίς· λάβετε Πνεύμα Άγιον· 23 αν τινων αφήτε τας αμαρτίας, αφίενται αυτοίς, αν τινων κρατήτε, κεκράτηνται. 24 Θωμάς δε εις εκ των δώδεκα, ο λεγόμενος Δίδυμος, ουκ ην μετ’ αυτών ότε ήλθεν ο Ιησούς. 25 έλεγον ουν αυτώ οι άλλοι μαθηταί· εωράκαμεν τον Κύριον. ο δε είπεν αυτοίς· εάν μη ίδω εν ταις χερσίν αυτού τον τύπον των ήλων, και βάλω τον δάκτυλόν μου εις τον τύπον των ήλων, και βάλω την χείρά μου εις την πλευράν αυτού, ου μη πιστεύσω.
26 Και μεθ’ ημέρας οκτώ πάλιν ήσαν έσω οι μαθηταί αυτού και Θωμάς μετ’ αυτών. έρχεται ο Ιησούς των θυρών κεκλεισμένων, και έστη εις το μέσον και είπεν· ειρήνη υμίν. 27 είτα λέγει τω Θωμά· φέρε τον δάκτυλόν σου ώδε και ίδε τας χείράς μου, και φέρε την χείρά σου και βάλε εις την πλευράν μου, και μη γίνου άπιστος, αλλά πιστός. 28 και απεκρίθη Θωμάς και είπεν αυτώ· ο Κύριός μου και ο Θεός μου. 29 λέγει αυτώ ο Ιησούς· ότι εώρακάς με, πεπίστευκας· μακάριοι οι μη ιδόντες και πιστεύσαντες. 30 Πολλά μεν ουν και άλλα σημεία εποίησεν ο Ιησούς ενώπιον των μαθητών αυτού, α ουκ έστι γεγραμμένα εν τω βιβλίω τούτω· 31 ταύτα δε γέγραπται ίνα πιστεύσητε ότι Ιησούς εστιν ο Χριστός ο υιός του Θεού, και ίνα πιστεύοντες ζωήν έχητε εν τω ονόματι αυτού». (Ιωάν. κ’ 19-31)
Κυριακή του «άπιστου» Θωμά σήμερα και η Αγία Εκκλησία μας εορτάζει -όπως και κάθε Κυριακή βέβαια- την Ανάσταση του Κυρίου μας και την επανεμφάνισή Του στους ένδεκα μαθητές Του, εξ αιτίας της «απιστίας» ή «ολιγοπιστίας» του Αποστόλου Θωμά, ο οποίος όταν πληροφορήθηκε ότι όλοι οι άλλοι Απόστολοι είδαν αναστημένο τον Κύριο, δεν τους πίστεψε, αλλά ήθελε να Τον δει και εκείνος, να Τον αγγίξει και να Τον ψηλαφίσει για να πιστέψει.
«εάν μη ίδω εν ταις χερσίν αυτού τον τύπον των ήλων, και βάλω τον δάκτυλόν μου εις τον τύπον των ήλων, και βάλω την χείρά μου εις την πλευράν αυτού, ου μη πιστεύσω».
Έτσι λοιπόν και σήμερα Κυριακή, μετά από οκτώ ημέρες από την Ανάστασή Του, εμφανίστηκε και πάλι στους Μαθητές Του, στην οικία όπου ευρίσκοντο κρυμμένοι, «διά τον φόβο των Ιουδαίων».
Οι πόρτες ήταν -όπως και την πρώτη φορά- κλειστές. Αυτό όμως φυσικά δεν εμπόδισε, τον Κύριόν μας, τον Θεάνθρωπον Ιησούν Χριστόν, με το αναστημένο και εξαϋλωμένο πνευματικό Του σώμα (τό ίδιο ακριβώς σώμα που θα έχουμε και όλοι εμείς οι άνθρωποι μετά την Ανάστασή μας) να μην εισέλθει, αλλά διαπερνώντας μέσα από τους τοίχους ως να ήταν «αέρινοι» ή «ανύπαρκτοι» εχαιρέτησε με το«Ειρήνη υμίν» τους έκπληκτους και φοβισμένους Μαθητές Του.
Στην συνέχεια καλεί τον Θωμά και του λέγει να πλησιάσει κοντά Του, να τον αγγίξει και να τον ψηλαφίσει, για να δει ότι πράγματι είναι ο Διδάσκαλός τους, ο Ιησούς Χριστός, που πράγματι αναστήθηκε εκ νεκρών και δεν είναι κανένα φάντασμα ή κάποιος άλλος.
Ο Θωμάς διστακτικά πλησίασε και αφού τον ψηλάφισε και έβαλε τα χέρια του στην πλευρά και στις πληγές των χεριών του Χριστού, πίστεψε και αναφώνησε: Πράγματι είναι «ο Κύριός μου και ο Θεός μου», δόξα σοι.
Έπειτα ο Χριστός του λέγει: Με είδες και πίστεψες. Μακάριοι όμως και ευτυχισμένοι είναι όλοι εκείνοι που πίστεψαν σε μένα, χωρίς να με δουν.
Αυτή εν ολίγοις είναι η ιστορία της σημερινής εορτής.
Δεν θα σταθώ σε όλα εκείνα τα σοβαρά και σπουδαία νοήματα και διδάγματα που απορρέουν από την σημερινή εορτή και που λίγο πολύ είναι γνωστά σε όλους «τους παροικούντας στην Ιερουσαλήμ».
Και φυσικά τα όσα ελάχιστα και επιγραμματικά θα πω δεν απευθύνονται σε όλους εκείνους που δεν πιστεύουν και αμφισβητούν την ταπεινότητά μου, και είναι του δόγματος «ου με πείσης καν με πείσης», αλλά στους ολίγους εναπομείναντες πιστούς, στο «μικρό ποίμνιο», σ’ αυτούς που ο ίδιος ο Κύριός μας είπε το «Μη φοβού το μικρόν ποίμνιον· ότι ευδόκησεν ο πατήρ υμών δούναι υμίν την βασιλείαν». (Λουκ. ιβ 32)
Άραγε έχει σκεφθεί ποτέ κανείς, αδελφοί μου:
– Γιατί συνέβει, αλλά και κατεγράφει αυτό το γεγονός εις το Ευαγγέλιον;
– Γιατί έλειπε ο Θωμάς; Πού είχε πάει; Πού ήταν; Αυτός δεν φοβόταν να μην συλληφθεί από τους Ιουδαίους και τους Ρωμαίους; Αφού οι Μαθητές γνωρίζουμε ότι ήταν εκεί καλά κρυμμένοι και δεν έβγαιναν έξω «διά τον φόβο των Ιουδαίων». (Ιω. κ΄, 19).
– Γιατί ο Χριστός δεν φρόντιζε να παρουσιασθεί όταν θα ήταν όλοι μαζί και δεν θα έλειπε κανείς από τους Μαθητάς Του;
– Γιατί ο Κύριος μας παρουσιάστηκε «οκτώ ημέρες» μετά την Ανάστασή Του και όχι πέντε, έξι, εννέα, δέκα ή άλλη ημερομηνία;
– Ο Θωμάς ήταν πράγματι «άπιστος» ή «ολιγόπιστος» και γι’αυτό ενήργησε όπως ενήργησε ή ήταν μία «οικονομία» και κάποιο σχέδιο του Θεού η όλη συμπεριφορά του Θωμά;
– Ποιόν ή ποιούς αντιπροσωπεύει ή προτυπώνει ο Θωμάς;
Φυσικά και ο Θωμάς, αδελφοί μου, δεν ήταν ούτε «άπιστος» ούτε «ολιγόπιστος». Και φυσικά όλα αυτά ήταν ένα σχέδιο και μία οικονομία του Θεού για πολλούς και σημαντικούς λόγους.
Ταπεινή μου άποψη είναι, ότι όλα αυτά αδελφοί μο, -εκτός από όλους τους άλλους λόγους- έγιναν και για τους εξής κάτωθι λόγους:
– Για να υπάρχει άλλη μία ακόμη καταγεγραμμένη περίπτωση, το ΠΟΤΕ θα εμφανιστεί ΞΑΝΑ ο Χριστός και θα τον ιδούν ΟΛΟΙ οι «μαθητές» Του, πιστοί και άπιστοι. Τότε δεν πρόκειται να λείπει ή να απουσιάζει ΚΑΝΕΝΑΣ και δια ΚΑΝΕΝΑ λόγον. Τότε, όταν θα ξαναπαρουσιαστεί και πάλιν ο Κύριός μας (στην Δευτέρα Παρουσία Του) θα είναι ΟΛΟΙ παρόντες.
– Ο Θωμάς αντιπροσωπεύει ή προτυπώνει όλους τους απίστους. Στο πρόσωπο του Θωμά προτυπώνονται ΟΛΟΙ οι άπιστοι, ΟΛΟΙ οι άθεοι, ΟΛΟΙ οι ασεβείς και ΟΛΟΙ οι αντίχριστοι όλων των αιώνων, όλων των εποχών. Όλοι εκείνοι που δεν πίστεψαν ή δεν πιστεύουν στην μία και μοναδική ΑΛΗΘΕΙΑ, στον Θεάνθρωπο Ιησού Χριστό, στο κήρυγμά Του, στο Ευαγγέλιο Του, στην Ανάστασή Του, στην Κόλαση στον Παράδεισο και φυσικά στην Δευτέρα Παρουσία Του, όταν θα ξαναέλθει «και πάλιν κρίναι ζώντας και νεκρούς ου της βασιλείας ουκ έσται τέλος», αλλά ζητούν «αποδείξεις» θέλουν να τον αγγίξουν να τον ψηλαφίσουν για να «πιστέψουν» σ΄ Αυτόν ή σε κάτι από όλα αυτά που προαναφέραμε.
Βλέπουμε ακόμη ότι ο Θωμάς, κατά την πρώτη εμφάνιση του Κυρίου μας, «λείπει», «απουσιάζει» γι’ αυτό και δεν «βλέπει» τον Ιησού Χριστό όταν παρουσιάζεται σε όλους τους άλλους Μαθητές.
Δηλαδή, κατά την πρώτη Παρουσία του Κυρίου μας, αλλά και μετά, όλοι οι άπιστοι-άθεοι-ασεβείς-αντίχριστοι δεν «είδαν» πουθενά τον αναστάντα Ιησού, αλλά και ό,τι είχε σχέση μ’ Αυτόν, αφού «έλειπαν» και «απουσίαζαν» από την Αλήθεια και την Εκκλησία Του.
Ακόμη και όταν κάποιοι άκουγαν ή τους μιλούσαν γι’ Αυτόν, αυτοί ούτε τότε πίστευαν, αλλά συνέχισαν να αδιαφορούν ή να ζητούν αποδείξεις. Κάποιοι ήθελαν να τον δουν αυτοπροσώπως για να πιστέψουν. (*)Ήθελαν να τα περάσουν ΟΛΑ από επιστημονικό μικροσκόπιο. Ήθελαν να δουν, να αγγίξουν και να ψηλαφίσουν ΟΛΑ (τα της Πίστεως) με το πτωχό, μικρό, πεπερασμένο και ορθολογιστικό τους μυαλουδάκι.
Για όλους αυτούς λοιπόν, θα έλθει κάποτε η μέρα και η ώρα, που θέλουν δεν θέλουν, θα δουν μπροστά τους ολοζώντανο, με σάρκα και οστά, αλλά και με πάσα δύναμη και εξουσία, Εκείνον τον οποίον δεν πίστεψαν, Εκείνον τον οποίον πολέμησαν, Εκείνον τον οποίον «εξεκέντησαν».
Πότε; Κατά την δεύτερη εμφάνισή Του. Όταν παρουσιάζεται και στον Θωμά. Μετά από οκτώ ημέρες.
Δηλαδή κατά την δεύτερη Παρουσία Του. Όταν θα έλθει η ημέρα της Δευτέρας Παρουσίας.
Πότε θα γίνει αυτό;
Μα και αυτό μας το είπε, μετά από οκτώ ημέρες «μεθ’ ημέρας οκτώ»(Ιω. κ ,26). Δηλαδή μετά από οκτώ χιλιετίες, αφού ως γνωστόν μία ημέρα ισούται με χίλια χρόνια «Εν δε τούτο μη λανθανέτω υμάς, αγαπητοί, ότι μία ημέρα παρά Κυρίω ως χίλια έτη, και χίλια έτη ως ημέρα μία», (Β΄ Πέτρου γ΄,8) όπως άλλωστε έχουμε πει και αναλύσει επανειλημμένως στα βιβλία μας, σύμφωνα με την Αγία Γραφή και τους θεοφόρους Πατέρες μας. (Περισσότερες μαρτυρίες και αποδείξεις γι΄αυτά μπορείτε να διαβάσετε εδώ και εδώ )
Τότε λοιπόν, μετά από οκτώ ημέρες, δηλαδή μετά από οκτώ χιλιετίες, δηλαδή τώρα στις μέρες μας θα ξαναέλθει ο Χριστός, δηλαδή θα γίνει η Δευτέρα Παρουσία Του και θα παρουσιαστεί πλέον σε ΟΛΟΥΣ πιστούς και απίστους. Τότε θα έχουν την ευκαιρία να τον δουν και να τον ψηλαφίσουν όλοι αυτοί που για τον ένα ή τον άλλο λόγο δεν πίστεψαν σ’ Αυτόν. Και τότε όλοι αυτοί ως άλλοι άπιστοι Θωμάδες θα αναφωνήσουν και αυτοί «ο Κυριος μου και ο Θεός μου, δόξα σοι»,αλλά δυστυχώς θα είναι πλέον πολύ αργά για όλους αυτούς, αφού «εν τω Άδη ουκ έστι μετάνοια».
Άλλωστε, όπως λέγει και το Ευαγγέλιο «οι πόρτες ήταν κλειστές»,ασφαλισμένες, δηλαδή τέλειωσε το πανηγύρι αυτής εδώ της ζωής, φύγαμε όλοι από την ζωή αυτή και «έκλεισαν» «σφράγισαν» οι πόρτες της. Ούτε μπαίνει ούτε βγαίνει πλέον κανείς από εκεί, από την άλλη ζωή.
Και καλά, αδελφοί μου, να αξιωθούμε της εκ δεξιών παραστάσεως του Κυρίου μας και να ακούσουμε της ευκταίας φωνής: «Δεύτε οι ευλογημένοι του πατρός μου, κληρονομήσατε την ητοιμασμένην υμίν βασιλείαν από καταβολής κόσμου.» (Ματθ. κε , 34). Αν όμως -μη γένοιτο- δεν αξιωθούμε αυτής της υψίστης ευλογίας, αλλά ακούσουμε το, «πορεύεσθε απ΄ εμού οι κατηραμένοι εις το πυρ το αιώνιον το ητοιμασμένον τω διαβόλω και τοις αγγέλοις αυτού»; (Ματθ. κε , 41) Τότε τι γίνεται; Τότε τι θα κάνουμε;
Γι’αυτό λοιπόν, αγαπητοί μου αδελφοί, ας μετανοήσουμε και ας πιστέψουμε σ’ Αυτόν και ό,τι μας άφησε ως ιερά παρακαταθήκη, μη προσθέτοντες ή αφαιρούντες το παραμικρόν, ούτε μία κεραία, ούτε ένα ιώτα, όσο έχουμε ακόμη χρόνο και είμαστε σ’ αυτή την ζωή, πριν είναι πολύ αργά για όλους μας. Αμήν! Γένοιτο!
(*)
Εδώ να πούμε ότι, επειδή πράγματι ο Κύριός μας, «επιθυμεί όλοι οι άνθρωποι να σωθούν και εις επίγνωση αληθείας ελθείν» δίνει πάντοτε σε όλους τους ανθρώπους -ακόμη και σε όλους αυτούς- αμέτρητες ευκαιρίες για να πιστέψουν σ’ Αυτόν και να σωθούν, έτσι και εδώ σε άλλους λιγότερο και σε άλλους περισσότερο τους κάνει την χάρη και τους «εμφανίζεται» είτε ο ίδιος προσωπικά, είτε κάποιος απεσταλμένος Του, είτε τους κάνει κάποιο θαύμα ή τους στέλνει κάποιο θεοσημείο, προκειμένου αυτοί να πιστέψουν, να μετανοήσουν και αλλάζουν ζωή. Δυστυχώς όμως μόνον ελάχιστοι από αυτούς, -όσοι έχουν καλή προαίρεση-, πιστεύουν και ομολογούν όπως ο Θωμάς, «ο Κυριος μου και ο Θεός μου, δόξα σοι». Όλοι οι άλλοι, η συντριπτική πλειοψηφία, δεν πιστεύουν με τίποτα και συνεχίζουν τον δρόμο τους.
agioskosmas.gr
Γίνετε μέλη στη σελίδα μας στο Facebook: https://www.facebook.com/perivolipanagias.blogspot.gr
