Υπάρχουν περιπτώσεις στις οποίες η επιστήμη δεν μπορεί να επέμβει. Οι ελπίδες χάνονται και το μόνο που απομένει είναι να γίνει ένα θαύμα. Τότε ο άνθρωπος θυμάται πως πάνω από αυτόν υπάρχει μία ανώτερη δύναμη. Ακόμη κι αν δεν την έχει δει ποτέ του, ακόμη κι αν δεν την έχει πιστέψει ποτέ του, μέσα στην απελπισία του της εναποθέτει την τελευταία του ελπίδα.
Τις περισσότερες φορές στις δύσκολες στιγμές επικαλούμαστε την Παναγία. Τη Μεγαλόχαρη, τη Γλυκοφιλούσα… Σε κάθε περιοχή έχει και διαφορετικό επίθετο. Δεν είναι λίγες οι φορές που ακούσαμε ιστορίες για προσωπικά θαύματα. Για ανίατες ασθένειες που θεραπεύτηκαν, για αναπήρους που περπάτησαν, για τυφλούς που βρήκαν το φως τους. Στη Ρόδο οι ιστορίες που ακούγονται περισσότερο αφορούν άτεκνες γυναίκες που οι γιατροί τις είχαν διαβεβαιώσει πως δεν υπάρχει καμία ελπίδα να γίνουν μητέρες και όμως σήμερα κρατούν στην αγκαλιά τους ένα παιδί. Αν ρωτήσεις πώς, θα σου απαντήσουν ότι η Παναγιά η Τσαμπίκα έκανε και πάλι το θαύμα της!
Μισή ώρα μακριά από την πόλη της Ρόδου υψώνεται το μοναστήρι Της. Για να φτάσεις να προσκυνήσεις τη θαυματουργή εικόνα πρέπει να ανέβεις περίπου τριακόσια σκαλιά. Είναι τοποθετημένο πάνω σε ένα αρκετά ψηλό λόφο, γι’ αυτό και οι ντόπιοι το ονομάζουν «Τσαμπίκα η ψηλή». Το εκκλησάκι χτίστηκε εκεί διότι, σύμφωνα με την παράδοση, ένας βοσκός είχε δει μια φλόγα (τσάμπα, εξ ου και το «Τσαμπίκα») σε εκείνο το σημείο και πήγε να δει από κοντά τι συνέβαινε. Με μεγάλη του έκπληξη αντίκρισε την εικόνα της Παναγίας.
Ετσι έχτισε το λιλιπούτειο εκκλησάκι που σώζεται μέχρι σήμερα προς τιμήν της χάρης Της. Μεταγενέστερα χτίστηκε και μια μεγαλύτερη εκκλησία, δίπλα στον κεντρικό δρόμο της περιοχής. Σε αυτήν η πρόσβαση είναι πιο εύκολη. Κάθε χρόνο σαν σήμερα, 8 Σεπτεμβρίου, οπότε γιορτάζει η Παναγία Τσαμπίκα, οι δύο εκκλησίες… βουλιάζουν από πιστούς που καταφθάνουν για να ανάψουν ένα κερί στη χάρη Της.
Οταν φτάσει κανείς στο εκκλησάκι του λόφου, νιώθει να τον καταβάλλει ένα περίεργο δέος. Ο ναός μοιάζει να χάνεται μέσα στα κατάλευκα σύννεφα που τον περιβάλλουν. Οι γλάστρες με τους βασιλικούς που τον περιστοιχίζουν ευωδιάζουν. Το εσωτερικό του… πνίγεται στα τάματα. Στους τοίχους βρίσκονται κρεμασμένα ευχαριστήρια γράμματα ανθρώπων από όλο τον κόσμο. Από Σουηδία, Γερμανία, Βρετανία… Το μάτι πέφτει μπροστά από τη θαυματουργή εικόνα. Τα κέρινα ομοιώματα των βρεφών είναι δεκάδες. Γυναίκες από κάθε γωνιά της Γης έχουν αφήσει το δικό τους τάμα προκειμένου να αποκτήσουν το πολυπόθητο παιδί και την ευλογία της μητρότητας.
Δεν είναι τυχαίο που το δεύτερο όνομα πολλών ανθρώπων στη Ρόδο είναι Τσαμπίκος ή Τσαμπίκα. Οι ντόπιοι τιμούν την Παναγία τους. Στο εγχειρίδιο που υπάρχει στο μοναστήρι με την ιστορία της θαυματουργής εικόνας, η Παναγία Τσαμπίκα χαρακτηρίζεται προστάτιδα των άτεκνων ζευγαριών. Ρίγος προκαλεί η αναφορά σε βιβλίο με τους βίους αγίων, στο οποίο αναφέρεται πως όλα τα μωρά που γεννιούνται από την Παναγία φέρουν κάπου στο κορμάκι τους το σημάδι Της, που απεικονίζει το βαμβάκι με το λάδι από το καντήλι της.
Η μαρτυρία της Μαρίας
Συγκλονιστικές είναι και οι μαρτυρίες γυναικών που βίωσαν το θαύμα στα σπλάχνα τους… Η Μαρία πριν από δεκαπέντε μήνες απέκτησε ένα υγιέστατο μωρό. Η ίδια περιγράφει την ιστορία της.
«Το έμβρυο που κυοφορούσα είχε πεθάνει μέσα μου. “Παλινδρόμηση κυήσεως” μου είπαν οι γιατροί και μου ανέφεραν πως οι πιθανότητες να αποκτήσω ξανά παιδί ήταν ελάχιστες. Απογοητεύτηκα και αποφάσισα να ανέβω στο μοναστήρι. Δεν είμαι από τη Ρόδο, αλλά παντρεύτηκα και ζω στο νησί. Δεν ήμουν ποτέ ιδιαίτερα θρήσκα. Τελικά προσκύνησα. Οταν κατεβήκαμε από το εκκλησάκι, εντελώς αψυχολόγητα είπα στον άντρα μου πως θα μείνω έγκυος.
Περίπου δύο μήνες μετά είχα τα πρώτα “σημάδια”. Ο γιατρός διαπίστωσε εγκυμοσύνη. Εμεινε άναυδος και ο ίδιος. Επιστημονικά το θεώρησε αδύνατον, αφού πριν από πολύ μικρό διάστημα είχε γίνει παλινδρόμηση. Επρεπε να περάσει μεγάλο διάστημα για να μπορέσω να συλλάβω ξανά και δεν ήταν σίγουρο αν θα μπορούσα να το κρατήσω μέσα μου. Τελικά το μωράκι μου είναι δεκαπέντε μηνών σήμερα και πάνω από το βλέφαρό του έχει ένα μικρό σημαδάκι. Η Παναγία μου χάρισε το πιο όμορφο δώρο της ζωής μου και με έκανε να καταλάβω πως ο Θεός υπάρχει».
agios-nektarios.net
Γίνετε μέλη στη σελίδα μας στο Facebook: https://www.facebook.com/perivolipanagias.blogspot.gr
