Ο γνωστός αρθρογράφος του Reuters... εξηγεί σε ποια σημεία θα πρέπει να κάνουν πίσω οι δανειστές, για να «ανακουφίσουν» την Ελλάδα - Εκτιμά ότι θα υπάρξει «κούρεμα» στις ανασφάλιστες καταθέσεις (άνω των 100.000 ευρώ), αλλά θα πρέπει να είναι μικρό.
Τη δική του ερμηνεία στα μέτρα στα οποία συμφώνησαν ο υπουργός Οικονομικών, Ευκέιδης Τσακαλώτος, με τους ομολόγους του, υπουργούς Οικονομικών της ευρωζώνης, κατά τη διάρκεια της σημερινής συνεδρίασης του Eurogroup, δίνει ο γνωστός αρθρογράφος του Reuters, Hugo Dixon.
Με βάση το προσχέδιο συμπερασμάτων, ο Dixon εξηγεί πώς θα μπορούσαν οι προβλέψεις του να ευοδωθούν σε έναν «έντιμο συμβιβασμό», τον οποίο μετ' επιτάσεως έχει ζητήσει η ελληνική κυβέρνηση και στον οποίο επέμεινε και ο πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας, κατά την άφιξή του στη σημερινή Σύνοδο Κορυφής της ευρωζώνης.
Σε μια σειρά από βήματα, ο κ. Dixon επιχειρεί τη δική του αξιολόγηση των μέτρων. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό, μεταξύ άλλων, ότι δεν αποφεύγει να εκτιμήσει ότι ένα μικρό «κούρεμα» καταθέσεων μπορεί να χρειαστεί, στο πλαίσιο ενός «bail-in» των τραπεζών.
Τονίζει λοιπόν τα εξής:
Το σχέδιο του Eurogroup θα μπορούσε να είναι βάση για συμφωνία, εάν οι πιστωτές αποκόψουν τα φλέγοντα σημεία σε αγκύλες (από το προσχέδιο) και οπροσφέρουν στην Ελλάδα ορισμένα «καρότα».
Οι αυτόματες περικοπές, αν η Ελλάδα αποτύχει να πιάσει τους στόχους] είναι κακή ιδέα. Θα οδηγούσαν σε φαύλο κύκλο. Οι πιστωτές θα πρέπει να επικεντρωθούν στην ουσία και όχι στους στόχους.
Η παρακολούθηση και χρηματοδότηση από το ΔΝΤ] είναι καλή ιδέα. Είναι ένας ατελής θεσμός, αλλά τελικά φαίνεται πως εισακούγεται σε θέματα όπως η ανακούφιση του χρέους. Θα πρέπει να κρατηθεί.
Τα 50 δισ. ευρώ των περιουσιακών στοιχείων που πρέπει να μεταβιβαστούν στο Λουξεμβούργο] πρέπει να εξαιρεθούν. Αντιλαμβάνομαι γιατί μπήκε ένα τέτοιο μέτρο, αλλά αποτελεί ό,τι και το κόκκινο πανί για τον ταύρο.
Η επιστροφή Τρόικας-θεσμών στην Αθήνα. Είναι αντιδημοφιλές μέτρο, αλλά χρειάζεται, ώστε να κάνει τα πράγματα να κινούνται γρήγορα. Τα «πήγαινε-έλα» στις Βρυξέλλες είναι χάσιμο χρόνου.
Να πάρουν πίσω τους νόμους που ψηφίστηκαν] Καταλαβαίνω τι θέλουν να πουν οι πιστωτές, αλλά αυτό μοιάζει σαν να... τρίβουν τη μύτη του Τσίπρα στο χώμα. Θα πρέπει να επικεντρωθούν σε μόλις έναν-δύο νόμους-«κλειδιά».
Οι πιστωτές απλώς «καταγράφουν» τις χρηματοδοτικές ανάγκες ύψους επτά δισ. ευρώ έως τις 20 Ιουλίου. Χρειάζεται να κάνουν περισσότερα και να δεσμευτούν για χρηματοδότηση στην Αθήνα, δεδομένου ότι η κυβέρνηση θα προχωρήσει στη νομοθέτηση των προαπαιτούμενων δράσεων μέχρι την Τετάρτη.
Καμία αναφορά επίσης για τη ρευστότητα στις τράπεζες. Οι πιστωτές πρέπει να παράσχουν αρκετή, για να τις κρατήσουν στην επιφάνεια, ενδεχομένως με τις χώρες να εγγυούνται τον ELA.
Η ρύθμιση 10-25 δισ. ευρώ για τις τράπεζες είναι πολύ ευρεία. Αυτό συμβαίνει, γιατί οι πιστωτές δεν ξέρουν ή επειδή εξετάζουν το ενδεχόμενο bail-in (κούρεμα καταθέσεων) για το μέρος του κόστους;
Το γεγονός ότι οι πιστωτές θέλουν άμεση εφαρμογή της BRRD (η οδηγία για τις τράπεζες) υποδηλώνει ότι το bail-in είναι ακόμα στο τραπέζι.
Η πιθανότητα κουρέματος καταθέσεων, επίσης, προτείνεται με αυτή την περίεργη διατύπωση ότι η ρύθμιση θα υπολογιστεί μετά το «νομικό πλαίσιο που εφαρμόζεται».
Το γεγονός ότι η ΕΚΤ/SSM θα διεξάγουν αξιολόγηση των τραπεζικών στοιχείων μόνο μετά το καλοκαίρι, δείχνει ότι οι περιορισμοί στην κίνηση κεφαλαίων θα διαρκέσουν τουλάχιστον μέχρι το φθινόπωρο.
Ελάφρυνση του χρέους με μεγαλύτερη περίοδο χάριτος και περιόδους αποπληρωμής]: οι αγκύλες πρέπει να αφαιρεθούν εδώ.
Οι πιστωτές είναι λογικό να επικεντρώνονται σε «ακαθάριστο χρηματοδοτικό» αντί για σχέση χρέους/ΑΕΠ ως μέτρο της βιωσιμότητας του χρέους.
Είναι λογικό να καθυστερήσει η ελάφρυνση του χρέους μέχρι την επιτυχή πρώτη αναθεώρηση του προγράμματος. Αλλά δεν θα πρέπει να περιμένουν για την πλήρη εφαρμογή. Θα πρέπει να έρθει σε δόσεις.
Πενταετές timeout από το ευρώ, αν δεν υπάρξει συμφωνία] Οι αγκύλες πρέπει να αφαιρεθούν. Είναι μια ανέφικτη ιδέα του Σόιμπλε, που θα ξεσηκώσει τους ανθρώπους.
Aφού περάσει την κόλαση της εγκατάλειψης του ευρώ, Η Ελλάδα δεν θα θέλει να επανέλθει. Ακόμα και αν το ήθελε, οι άλλες χώρες δεν θα το επιθυμούσαν.
Οι 18 πιστωτές μπορεί να θέλουν bail-in (κούρεμα) των ανασφάλιστων καταθέσεων [άνω των 100.000 ευρώ] για να μειώσουν το λογαριασμό. Αλλά, κάθε «κούρεμα» θα πρέπει να είναι μικρό, αλλιώς οι επιχειρήσεις θα υποστούν «σφυροκόπημα».
Πηγή: madata.gr
Γίνετε μέλη στη σελίδα μας στο Facebook: https://www.facebook.com/perivolipanagias.blogspot.gr
Τη δική του ερμηνεία στα μέτρα στα οποία συμφώνησαν ο υπουργός Οικονομικών, Ευκέιδης Τσακαλώτος, με τους ομολόγους του, υπουργούς Οικονομικών της ευρωζώνης, κατά τη διάρκεια της σημερινής συνεδρίασης του Eurogroup, δίνει ο γνωστός αρθρογράφος του Reuters, Hugo Dixon.
Με βάση το προσχέδιο συμπερασμάτων, ο Dixon εξηγεί πώς θα μπορούσαν οι προβλέψεις του να ευοδωθούν σε έναν «έντιμο συμβιβασμό», τον οποίο μετ' επιτάσεως έχει ζητήσει η ελληνική κυβέρνηση και στον οποίο επέμεινε και ο πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας, κατά την άφιξή του στη σημερινή Σύνοδο Κορυφής της ευρωζώνης.
Σε μια σειρά από βήματα, ο κ. Dixon επιχειρεί τη δική του αξιολόγηση των μέτρων. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό, μεταξύ άλλων, ότι δεν αποφεύγει να εκτιμήσει ότι ένα μικρό «κούρεμα» καταθέσεων μπορεί να χρειαστεί, στο πλαίσιο ενός «bail-in» των τραπεζών.
Τονίζει λοιπόν τα εξής:
Το σχέδιο του Eurogroup θα μπορούσε να είναι βάση για συμφωνία, εάν οι πιστωτές αποκόψουν τα φλέγοντα σημεία σε αγκύλες (από το προσχέδιο) και οπροσφέρουν στην Ελλάδα ορισμένα «καρότα».
Οι αυτόματες περικοπές, αν η Ελλάδα αποτύχει να πιάσει τους στόχους] είναι κακή ιδέα. Θα οδηγούσαν σε φαύλο κύκλο. Οι πιστωτές θα πρέπει να επικεντρωθούν στην ουσία και όχι στους στόχους.
Η παρακολούθηση και χρηματοδότηση από το ΔΝΤ] είναι καλή ιδέα. Είναι ένας ατελής θεσμός, αλλά τελικά φαίνεται πως εισακούγεται σε θέματα όπως η ανακούφιση του χρέους. Θα πρέπει να κρατηθεί.
Τα 50 δισ. ευρώ των περιουσιακών στοιχείων που πρέπει να μεταβιβαστούν στο Λουξεμβούργο] πρέπει να εξαιρεθούν. Αντιλαμβάνομαι γιατί μπήκε ένα τέτοιο μέτρο, αλλά αποτελεί ό,τι και το κόκκινο πανί για τον ταύρο.
Η επιστροφή Τρόικας-θεσμών στην Αθήνα. Είναι αντιδημοφιλές μέτρο, αλλά χρειάζεται, ώστε να κάνει τα πράγματα να κινούνται γρήγορα. Τα «πήγαινε-έλα» στις Βρυξέλλες είναι χάσιμο χρόνου.
Να πάρουν πίσω τους νόμους που ψηφίστηκαν] Καταλαβαίνω τι θέλουν να πουν οι πιστωτές, αλλά αυτό μοιάζει σαν να... τρίβουν τη μύτη του Τσίπρα στο χώμα. Θα πρέπει να επικεντρωθούν σε μόλις έναν-δύο νόμους-«κλειδιά».
Οι πιστωτές απλώς «καταγράφουν» τις χρηματοδοτικές ανάγκες ύψους επτά δισ. ευρώ έως τις 20 Ιουλίου. Χρειάζεται να κάνουν περισσότερα και να δεσμευτούν για χρηματοδότηση στην Αθήνα, δεδομένου ότι η κυβέρνηση θα προχωρήσει στη νομοθέτηση των προαπαιτούμενων δράσεων μέχρι την Τετάρτη.
Καμία αναφορά επίσης για τη ρευστότητα στις τράπεζες. Οι πιστωτές πρέπει να παράσχουν αρκετή, για να τις κρατήσουν στην επιφάνεια, ενδεχομένως με τις χώρες να εγγυούνται τον ELA.
Η ρύθμιση 10-25 δισ. ευρώ για τις τράπεζες είναι πολύ ευρεία. Αυτό συμβαίνει, γιατί οι πιστωτές δεν ξέρουν ή επειδή εξετάζουν το ενδεχόμενο bail-in (κούρεμα καταθέσεων) για το μέρος του κόστους;
Το γεγονός ότι οι πιστωτές θέλουν άμεση εφαρμογή της BRRD (η οδηγία για τις τράπεζες) υποδηλώνει ότι το bail-in είναι ακόμα στο τραπέζι.
Η πιθανότητα κουρέματος καταθέσεων, επίσης, προτείνεται με αυτή την περίεργη διατύπωση ότι η ρύθμιση θα υπολογιστεί μετά το «νομικό πλαίσιο που εφαρμόζεται».
Το γεγονός ότι η ΕΚΤ/SSM θα διεξάγουν αξιολόγηση των τραπεζικών στοιχείων μόνο μετά το καλοκαίρι, δείχνει ότι οι περιορισμοί στην κίνηση κεφαλαίων θα διαρκέσουν τουλάχιστον μέχρι το φθινόπωρο.
Ελάφρυνση του χρέους με μεγαλύτερη περίοδο χάριτος και περιόδους αποπληρωμής]: οι αγκύλες πρέπει να αφαιρεθούν εδώ.
Οι πιστωτές είναι λογικό να επικεντρώνονται σε «ακαθάριστο χρηματοδοτικό» αντί για σχέση χρέους/ΑΕΠ ως μέτρο της βιωσιμότητας του χρέους.
Είναι λογικό να καθυστερήσει η ελάφρυνση του χρέους μέχρι την επιτυχή πρώτη αναθεώρηση του προγράμματος. Αλλά δεν θα πρέπει να περιμένουν για την πλήρη εφαρμογή. Θα πρέπει να έρθει σε δόσεις.
Πενταετές timeout από το ευρώ, αν δεν υπάρξει συμφωνία] Οι αγκύλες πρέπει να αφαιρεθούν. Είναι μια ανέφικτη ιδέα του Σόιμπλε, που θα ξεσηκώσει τους ανθρώπους.
Aφού περάσει την κόλαση της εγκατάλειψης του ευρώ, Η Ελλάδα δεν θα θέλει να επανέλθει. Ακόμα και αν το ήθελε, οι άλλες χώρες δεν θα το επιθυμούσαν.
Οι 18 πιστωτές μπορεί να θέλουν bail-in (κούρεμα) των ανασφάλιστων καταθέσεων [άνω των 100.000 ευρώ] για να μειώσουν το λογαριασμό. Αλλά, κάθε «κούρεμα» θα πρέπει να είναι μικρό, αλλιώς οι επιχειρήσεις θα υποστούν «σφυροκόπημα».
Πηγή: madata.gr
Γίνετε μέλη στη σελίδα μας στο Facebook: https://www.facebook.com/perivolipanagias.blogspot.gr