Μια Κυριακή τον Αύγουστο του 1986, η οικογένεια Μέριτ αποφάσισε να επισκεφθεί τον ζωολογικό κήπο.
Η περιοχή των γορίλων ήταν περιφραγμένη με ένα τοίχο ύψους 3,5 μέτρων. Γύρω από τον τοίχο συγκεντρώνονταν οι επισκέπτες για να απολαύσουν τους γορίλες στο -υποτίθεται- φυσικό τους περιβάλλον.
Οι οικογένεια Μέριτ πλησίασε στον τοίχο.
Ο μικρός Λεβάν δεν έβλεπε και έτσι ο πατέρας του τον ανέβασε στον τοίχο και τον έβαλε να κάτσει για να μπορεί να δει τους γορίλες που εκείνη την στιγμή είχαν συγκεντρωθεί από κάτω.
Το 5χρονο αγοράκι όμως έχασε την ισορροπία του και έπεσε σε ένα τσιμεντένιο μονοπάτι. Οι γονείς του άρχισαν να ουρλιάζουν πανικόβλητοι, ενώ έτρεχε αίμα από το κεφάλι του παιδιού που έχασε τις αισθήσεις του.
Στο βίντεο βλέπουμε τον θηλυκό γορίλα Νάντι μαζί με το μικρό του, να κινούνται προς τον αιμόφυρτο Λεβάν.
Μετά από λίγο ο μικρός Λεβάν ξαναβρίσκει τις αισθήσεις του και σηκώνεται από το έδαφος.
Αντικρίζοντας τους γορίλες αρχίζει να κλαίει.
Οι γορίλες σοκάρονται από το κλάμα και απομακρύνονται. Τότε οι φύλακες του ζωολογικού κήπου σπεύδουν να μαζέψουν τα ζώα και να τα κλειδώσουν στο κλουβί. Κατεβαίνει κάποιος από τους υπευθύνους του ζωολογικού κήπου με σχοινί και μαζεύει το παιδί.
Στη συνέχεια του βίντεο, από το 2:34, προβάλλεται ένα απόσπασμα από το ντοκιμαντέρ με τίτλο «The urban Gorillas”, σε σκηνοθεσία της Άλλισον Άργκο, που παρουσιάζει την ιστορία ενός γορίλα, του Ιβάν, ο οποίος από τη δυτική Αφρική βρέθηκε να ζει σε ένα εμπορικό κέντρο στην Ουάσινγκτον.
Δείτε εδώ το βίντεο...
