Αφού είδε κι απόειδε ψάχνοντας στο δάσος, αποφάσισε να κατηφορίσει προς τα χωράφια με την ελπίδα πως θα φανεί λίγο πιο τυχερή. Με πολλές προφυλάξεις πλησίασε στα σταροχώραφα, όπου οι γεωργοί μες στο λιοπύρι θέριζαν τα μεστωμένα στάχυα.
Εκεί στην άκρη του χωραφιού, αρκετά μακριά από τους γεωργούς, μια μεγάλη βελανιδιά χάριζε τον ίσκιο της σ’ όποιον ήθελε να ξαποστάσει για λίγο στη ρίζα της. Πλησίασε η αλεπού και… τι θαυμάσια έκπληξη!
Στην κουφάλα της βελανιδιάς οι χωρικοί είχαν βάλει τα δισάκια τους με το μεσημεριανό τους φαγητό!
Δίχως δεύτερη σκέψη η αλεπουδίτσα μας χώθηκε στην κουφάλα και καταβρόχθισε όλα τα φαγητά! Η μέχρι πριν λίγο άδεια της κοιλιά γέμισε καλά-καλά!
«Οχ! Το ευχαριστήθηκα!» είπε η κακομοίρα και προσπάθησε να τεντωθεί από ευχαρίστηση και να στρίψει, για να βγει από την κουφάλα. Μα ήταν αδύνατο. Δεν μπορούσε να κουνηθεί. Είχε τόσο πολύ φάει που πρήστηκε η κοιλιά της και σφήνωσε. Την έπιασε πανικός. Πώς θα έβγαινε από κει μέσα; Και τι θα γινόταν όταν θα έρχονταν οι χωρικοί πεινασμένοι και μάταια θ΄ αναζητούσαν το φαγητό τους; Σίγουρα θα πλήρωνε με τη ζωή της την απερισκεψία της.
Μια καρακάξα που τσιμπολογούσε τα θερισμένα στάχυα και χόρταινε με τους σπόρους του σταριού πλησίασε περίεργη να μάθει τι συμβαίνει.
«Μη στεναχωριέσαι!», λέει στην απελπισμένη αλεπού. «Περίμενε λίγες ώρες να ξεφουσκώσει η γεμάτη κοιλιά σου. Κι ύστερα θα τα καταφέρεις να βγεις. Και… μη φοβάσαι! Οι χωρικοί θ’ αργήσουν να ‘ρθουν. Δεν έχει πολλή ώρα που ξεκίνησαν το θέρισμα και θα δουλεύουν για ώρες…». Η καρακάξα πέταξε μακριά κι η αλεπού έμεινε με τον πόνο της, να περιμένει πότε θα χωνέψει το φαγητό της, για να μπορέσει να ελευθερωθεί.
Λίγο αστείος μας φαίνεται αυτός ο μύθος, αλλά είναι κι αυτός πολύ διδακτικός. Ας τον σκεφτούμε λίγο σοβαρά: Η αλεπού δεν υπολόγισε τις συνέπειες της πράξης της. Ενήργησε πολύ βιαστικά και βρέθηκε παγιδευμένη μέσα στην κουφάλα. Χόρτασε την πείνα της, αλλά πλήρωσε πολύ ακριβά, με μεγάλη αγωνία και ίσως και με τη ζωή της – δεν το ξέρουμε, δεν μας το λέει ο μύθος – αυτή την ικανοποίησή της.
Πολλές φορές κι εμείς οι άνθρωποι δε σκεφτόμαστε τις συνέπειες των πράξεών μας. Βιαζόμαστε να απολαύσουμε κάποια αγαθά ή κάποιες καταστάσεις, χωρίς να νοιαστούμε για το αποτέλεσμα, για τις συνέπειες. Οι συνέπειες όμως έρχονται είτε το θέλουμε είτε όχι και μπορεί να είναι ανεπανόρθωτες και φοβερές.
Ας πούμε μερικά παραδείγματα: Αν φάμε πολύ, θα βαρυστομαχιάσουμε κι αν τρώμε κάθε μέρα πολύ, θα παχύνουμε.
Αν συνηθίσουμε να πίνουμε αλκοόλ, θα γίνουμε αλκοολικοί και θα καταστρέψουμε την υγεία μας κι αν καπνίζουμε θα πάθουμε βαριές ασθένειες των πνευμόνων.
Αν οδηγούμε απρόσεχτα και επικίνδυνα είναι πολύ πιθανόν να προκαλέσουμε σοβαρά τροχαία δυστυχήματα και να βάλουμε σε κίνδυνο και τη δική μας ζωή και τη ζωή άλλων ανθρώπων.
Αν ζούμε αμαρτωλά, μακριά από το θέλημα του Θεού, θα έρθει ο θάνατος της ψυχής μας.
Πριν λοιπόν σπεύσουμε να απολαύσουμε κάποια πράγματα που φαίνονται ευχάριστα, ας αναλογιστούμε τις συνέπειες που θα έχουν στη ζωή μας. Κι ας μην μείνουμε μόνο σ’ αυτά που το δικό μας μυαλό ξέρει -ή δεν ξέρει- αλλά ας συμβουλευτούμε και κάποιους πιο έμπειρους και πιο φρόνιμους και φωτισμένους από εμάς.
Γίνετε μέλη στη σελίδα μας στο Facebook: https://www.facebook.com/perivolipanagias.blogspot.gr
