Είχε προηγηθεί η αυτοαναγόρευσή του σε «Δίιο», δηλαδή προστατευόμενο του Δία και στη συνέχεια σε θεό, κατά τη συνήθεια των αυτοκρατόρων της παρηκμασμένης ρωμαικής αυτοκρατορίας. Ήταν τόσο το πάθος του Διοκλητιανού κατά των χριστιανών, ώστε διέταξε να κοπεί νόμισμα με τη μορφή του, φυσικά, και με την επιγραφή «να εξαφανιστούν οι χριστιανοί»!
Οι Ρωμαίοι, συνηθισμένοι να βλέπουν αίμα να χύνεται στα αμφιθέατρα, βρήκαν τρόπο να διασκεδάζουν την ανία τους παρακολουθώντας τα μαρτύρια των χριστιανών. Μεταξύ των μαρτύρων αυτών ήταν και ο Γεώργιος από την Καππαδοκία, νεαρός αξιωματούχος της αυτοκρατορίας.
Η άρνησή του να θυσιάσει στους θεούς και στον θεοποιημένο αυτοκράτορα οδήγησε τον Γεώργιο στο εδώλιο του κατηγορουμένου και, στη συνέχεια, στους βασανιστές. Η παραδειγματική τιμωρία ενός ανυπότακτου στον αυτοκράτορα αξιωματούχου ήταν θέαμα ενδιαφέρον για τους Ρωμαίους. Το παρακολούθησε και ο ίδιος ο Διοκλητιανός συνοδευόμενος από τη σύζυγό του Αλεξάνδρα.
Ο Γεώργιος παρέμεινε άκαμπτος στα αλλεπάλληλα φοβερά βασανιστήρια, νικητής επί των τυράννων. Η σταθερότητά του είχε ως αποτέλεσμα να προσελκύσει στην πίστη του Χριστού κάποιους από τους δημίους του. Ακόμη και οι ακόλουθοι του Διοκλητιανού Θεωνάς, Καισάριος και Αντωνίνος ομολόγησαν πίστη στον Χριστό και μαρτύρησαν στη φωτιά (εορτάζονται την 20η Απριλίου). Η βασίλισσα Αλεξάνδρα ομολόγησε ως Θεό τον Ιησού Χριστό μπροστά στον σύζυγό της, ο οποίος την καταδίκασε σε αποκεφαλισμό. Πέθανε στη φυλακή πριν από την εκτέλεση της ποινής (εορτάζεται την 21η Απριλίου).
Δύο χρόνια αργότερα (305 μ.Χ.) ο Διοκλητιανός παραιτήθηκε από το θρόνο υποχρεώνοντας σε παραίτηση και τον συναυτοκράτορά του και επίσης φοβερό διώκτη των χριστιανών Μαξιμιανό. Λίγο αργότερα πέθανε, αλλά οι χριστιανοί δεν εξαφανίστηκαν.
Τα ανάκτορα του Γαλερίου, ενός από τους διαδόχους του Διοκλητιανού, στη Θεσσαλονίκη έχουν μετατραπεί σε σκουπιδότοπο. Η αψίδα του, η γνωστή «καμάρα», έχει διαβρωθεί από τα καυσαέρια των οχημάτων που κινούνται επί της Εγνατίας οδού. Λίγο πιο πάνω ένα άλλο ρωμαικό κτίσμα, η γνωστή Ροτόντα, έχει μετατραπεί από αιώνες σε ναό του αγίου Γεωργίου. Με φανατισμό κάποιοι αρχαιολόγοι και κάποιοι άλλοι «φίλοι» της αρχαίας κληρονομιάς πασχίζουν να αποιεροποιήσουν τον χώρο. Αλλά εκεί ακόμη ψάλλεται το απολυτίκιο του αγίου «Ως των αιχμαλώτων ελευθερωτής…».
Βέβαια, το κράτος του Βατικανού (και όχι η δυτική Εκκλησία, όπως επιχειρείται να μας επιβληθεί) το 1961 διέγραψε από το Συναξαριστή τον άγιο Γεώργιο, με δικαιολογητικό την έλλειψη αυθεντικών μαρτυριών. Φαίνεται πως διέκρινε ο «αλάθητος» ποντίφηξ συνωστισμό αγίων και ήθελε να τακτοποιήσουν οι επερχόμενοι πάπες κάποιους άλλους στη θέση των διαγραφέντων. Έτσι πριν μερικά χρόνια αγιοποιήθηκε ο καρδινάλιος Στέπινατς του Ζάγκρεμπ, ηθικός αυτουργός της σφαγής 800.000 ορθοδόξων Σέρβων (1941-1944)!
Ο σύγχρονος «ορθολογισμός» θεωρεί μύθους πολλά από τα αναφερόμενα στα μαρτυρολόγια. Είναι απολύτως κατανοητή η στάση των απίστων ή δυσπίστων.
Έχοντας απορρίψει την πνευματική διάσταση του ανθρωπίνου προσώπου και έχοντας επιβάλει την υλιστική φιλοσοφία της ιστορίας στην ερμηνεία των ιστορικών συμβάντων, διαστρεβλώνουν αυτά, ώστε να χωρέσουν στην προκρούστεια κλίνη της φιλοσοφίας τους! Καί βέβαια δεν έχουμε την απαίτηση να αποδεχθούν το θαύμα οι άπιστοι.
Μία όμως σοβαρότερη προσέγγιση προς το μέγα θαύμα της επικράτησης της νέας πίστης μέσα σε αγριότατους διωγμούς και βασανιστήρια, θα διέσωζε την αξιοπρέπεια των «ορθολογιστών». Διότι δεν ήσαν μόνο «ταλαίπωροι» δούλοι εκείνοι που ασπάστηκαν τη νέα πίστη. Ήσαν αυλικοί, αξιωματούχοι, δήμιοι, φιλόσοφοι (άγιος Ιουστίνος), γιατροί (άγιος Γαληνός), καλλιτέχνες (άγιος Αρδαλίων) πλουσιότατες πόρνες (αγία Πελαγία).
Βέβαια όλοι αυτοί προσελκύστηκαν στην πίστη από το παράδειγμα εκείνων που έδιναν τότε τη μαρτυρία και υφίσταντο το μαρτύριο. Εμείς σήμερα, απομακρυσμένοι από το γνήσιο βίωμα εκείνων και αρκετά «ορθολογιστές», επιχειρούμε να πείσουμε τους αρνητές με επιχειρήματα του δικού τους τύπου και αγανακτούμε, λόγω εγωισμού, όταν αποτυγχάνουμε!
Α. Π.
Πηγή: pentapostagma.gr
Γίνετε μέλη στη σελίδα μας στο Facebook: https://www.facebook.com/perivolipanagias.blogspot.gr
