Γι αυτό και σε κάθε περίσταση το ομολογούν και σε κάποιες δύσκολες περιστάσεις, σε κίνδυνο και ανάγκη, ζητούν από το Θεό να κάμη το θαύμα του. Κι ακόμη περισσότερο, σαν σε αντάλλαγμα, υπόσχονται να δώσουν από τον εαυτό τους ό,τι θα μπορούσαν καλύτερο.
Αυτά είναι τα τάματα, οι υποσχέσεις ή ευχές που κάνουν πολλοί όταν ζητούν κάτι από το Θεό ή από τους Αγίους του Θεού, που θέλουν τη βοήθεια και την πρεσβεία τους. Όταν αρχίζουν ένα έργο δύσκολο και μεγάλο ή επάνω σ' έναν κίνδυνο και ανάγκη ή έπειτα από μια φανερή επέμβαση του Θεού στη ζωή τους, οι πιστοί τάζουν να δώσουν και να κάμουν ό,τι θαρρούν πως είναι πιο καλό.
Τάζουν να πάνε στους Αγίους Τόπους, τάζουν να χτίσουν μια εκκλησιά, τάζουν αφιερώματα στους ναούς και δωρεές στα εκκλησιαστικά ιδρύματα και άλλα πολλά. Όλα αυτά δείχνουν βέβαια πίστη και ευλάβεια των χριστιανών. Δείχνουν πως οι άνθρωποι αισθάνονται κοντά τους το Θεό, πως του μιλούν και τους ακούει.
Ο αληθινός πιστός και ευσεβής άνθρωπος ομιλεί στο Θεό και του λέγει: των αγαθών μου ου χρείαν έχεις. Δεν έχει ανάγκη ο Θεός από τίποτε, που θα μπορούσε να του δώσει ο άνθρωπος. Τον άνθρωπο θέλει ο Θεός και όχι τα αγαθά του.
Γι αυτό ο Μέγας Βασίλειος συμβουλεύει: των απαίδευτων προσευχών και επαγγελιών απέχεσθαι. Να φυλαγόμαστε και να μην κάνουμε απερίσκεπτα υποσχέσεις και τάματα. Ούτε μεγάλα ούτε μικρά, γιατί οπωσδήποτε δεν τα ζητάει ο Θεός.
Θέλουμε όμως να τονίσουμε πως οι χριστιανοί πρέπει πολύ να προσέχουν, όταν κάνουν τάματα. Όσο εύκολο είναι να κάμης ένα τάμα, τόσο είναι δύσκολο ύστερα να το εκπληρώσεις. Γιατί το τάμα που γίνεται και η υπόσχεση που δίνεται στο Θεό πρέπει οπωσδήποτε να εκπληρώνεται.
Το να μη τάξεις στο Θεό δεν είναι αμαρτία, καθώς το λέγει και Θεία Γραφή "εάν μη θέλεις εύξασθαι, ουκ έστιν εν σοι αμαρτία". Αλλά όταν τάξεις πρέπει να εκπληρώσεις το τάμα σου, γιατί εμπαίζεις το Θεό.
Γι αυτό όσοι κάνουν τάματα θα πρέπει να προσέχουν και πρώτα και μετά. Πρώτα, για να μην κάνουν εύκολα και ασυλλόγιστα τάματα, και μετά, για να τα εκπληρώσουν όσο μπορούν γρηγορότερα. Στην Παλαιά Διαθήκη διαβάζουμε το εξής τάμα που έκανε ο Ιεφθάε ο κριτής.
Αυτός υποσχέθηκε στο Θεό πως αν νικήσει τους εχθρούς του και γυρίσει νικητής στα Ιεροσόλυμα, θα προσφέρει θυσία στο Θεό τον πρώτο άνθρωπο που θα τον υποδεχτεί. Ο δε πρώτος άνθρωπος που τον υποδέχτηκε ήταν... η κόρη του. Και τη θυσίασε! (Κριτ. 11,29-40).
Το πράγμα αποκτά ιδιαίτερη σημασία σχετικά με τα τάματα και τα αφιερώματα, που γίνονται στους ναούς. Γι' αυτό κάθε χριστιανός που τάζει να κάνει κάτι στο ναό του Θεού, πρέπει πρώτα να ρωτά την εκκλησία και να συμβουλεύεται τον Ιερέα τι χρειάζεται κάθε φορά ο ναός και πως πρέπει να γίνει.
Το συμπέρασμα: Να μη κάνουμε εύκολα τάματα γιατί συμβαίνει ύστερα να μην μπορούμε να τα εκπληρώσουμε. Κι όταν κάνουμε ένα τάμα, να φροντίζουμε να το εκπληρώνουμε, καθώς ακριβώς το λέγει ο Ψαλμός: Εύξασθε και αποδότε Κυρίω τω Θεώ ημών. Αμήν.
Ιερά Μητρόπολις Θεσσαλονίκης, Iερός Ναός Αγίου Αθανασίου
Γίνετε μέλη στη σελίδα μας στο Facebook: https://www.facebook.com/perivolipanagias.blogspot.gr
