Η γαστρορραγία είναι η απώλεια αίματος από το ανώτερο πεπτικό σύστημα, δηλαδή από το στομάχι ή από το αρχικό τμήμα του λεπτού εντέρου.
Η γαστρορραγία σχετίζεται συνήθως με κάποιο χρόνιο νόσημα του πεπτικού συστήματος.
Άλλες πιθανές αιτίες γαστρορραγίας είναι:
-Ιστορικό έλκους (στομάχου ή δωδεκαδάκτυλου).
-Ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού, ένα συνηθισμένο μικρόβιο που προδιαθέτει για έλκη, τα οποία μπορεί να προκαλέσουν γαστρορραγία.
-Χαμηλή αντίσταση του πεπτικού συστήματος λόγω λήψης πολλών φαρμάκων.
Άτομα που λαμβάνουν (παροδικά ή συστηματικά) μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα, τα οποία χορηγούνται κυρίως για την πρόληψη εγκεφαλικών επεισοδίων μετά από ισχαιμικά/στεφανιαία επεισόδια, καθώς και για οσφυαλγίες, αρθρίτιδες, πονοκεφάλους κ.ά. Γι' αυτό τέτοιου είδους φάρμακα συνιστάται να λαμβάνονται ταυτόχρονα με μια «γαστροπροστασία», δηλαδή με συγκεκριμένα φάρμακα που προφυλάσσουν από παρόμοιες παρενέργειες.
Παρά την αντίληψη που επικρατεί ότι η γαστρορραγία πονάει, τις περισσότερες φορές δεν υπάρχει πόνος, εκτός και αν εμφανιστεί σε άτομα με ιστορικό έλκους το οποίο βρίσκεται σε έξαρση.
Διάγνωση
Η βασική διαγνωστική εξέταση της γαστρορραγίας είναι η γαστροσκόπηση. Τα αποτελέσματα διευκρινίζουν την αιτία που προκάλεσε τη γαστρορραγία, καθώς και αν υπάρχει έλκος, αν η αιμορραγία έχει σταματήσει και ποια θεραπεία πρέπει να ακολουθηθεί.
Αντιμετώπιση
Ανάλογα με την περίπτωση, η θεραπεία μπορεί να γίνει:
-Με κατάλληλες ενδοσκοπικές τεχνικές που μπορούν να αντιμετωπίσουν άμεσα ένα σημαντικό ποσοστό (περίπου το 70-80%) των περιστατικών.
-Αν έχει προκληθεί σοβαρή αναιμία, ίσως χρειαστεί θεραπεία με σίδηρο και μια εξέταση αίματος ύστερα από 10-15 μέρες προκειμένου να ελεγχθεί αν τα επίπεδα του αιματοκρίτη έχουν επανέλθει στις φυσιολογικές τιμές.
-Σε κάθε περίπτωση ο ασθενής θα πρέπει να λάβει την ανάλογη φαρμακευτική αγωγή επούλωσης του έλκους για ένα διάστημα περίπου 6-8 εβδομάδων. Επιπλέον, εφόσον διαπιστωθεί ότι έχει λοίμωξη από ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού πρέπει να λάβει ταυτόχρονα και αγωγή εκρίζωσης του με το συνδυασμό αντιβιοτικών που θα συστήσει ο γιατρός.
-Τέλος, όσον αφορά στη δίαιτα του ασθενούς, πέρα από τις πρώτες μέρες της ανάρρωσης κατά τις οποίες θα πρέπει να τρέφεται πιο ελαφριά ανάλογα με τις υποδείξεις του γιατρού, στη συνέχεια (και εφόσον ακολουθεί κανονικά τη φαρμακευτική του αγωγή) μπορεί να έχει μια πλήρη και κανονική διατροφή, πάντα σε ισορροπημένα πλαίσια.
Πηγή: onmed.gr
Γίνετε μέλη στη σελίδα μας στο Facebook: https://www.facebook.com/perivolipanagias.blogspot.gr
Η γαστρορραγία σχετίζεται συνήθως με κάποιο χρόνιο νόσημα του πεπτικού συστήματος.
Άλλες πιθανές αιτίες γαστρορραγίας είναι:
-Ιστορικό έλκους (στομάχου ή δωδεκαδάκτυλου).
-Ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού, ένα συνηθισμένο μικρόβιο που προδιαθέτει για έλκη, τα οποία μπορεί να προκαλέσουν γαστρορραγία.
-Χαμηλή αντίσταση του πεπτικού συστήματος λόγω λήψης πολλών φαρμάκων.
Άτομα που λαμβάνουν (παροδικά ή συστηματικά) μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα, τα οποία χορηγούνται κυρίως για την πρόληψη εγκεφαλικών επεισοδίων μετά από ισχαιμικά/στεφανιαία επεισόδια, καθώς και για οσφυαλγίες, αρθρίτιδες, πονοκεφάλους κ.ά. Γι' αυτό τέτοιου είδους φάρμακα συνιστάται να λαμβάνονται ταυτόχρονα με μια «γαστροπροστασία», δηλαδή με συγκεκριμένα φάρμακα που προφυλάσσουν από παρόμοιες παρενέργειες.
Παρά την αντίληψη που επικρατεί ότι η γαστρορραγία πονάει, τις περισσότερες φορές δεν υπάρχει πόνος, εκτός και αν εμφανιστεί σε άτομα με ιστορικό έλκους το οποίο βρίσκεται σε έξαρση.
Διάγνωση
Η βασική διαγνωστική εξέταση της γαστρορραγίας είναι η γαστροσκόπηση. Τα αποτελέσματα διευκρινίζουν την αιτία που προκάλεσε τη γαστρορραγία, καθώς και αν υπάρχει έλκος, αν η αιμορραγία έχει σταματήσει και ποια θεραπεία πρέπει να ακολουθηθεί.
Αντιμετώπιση
Ανάλογα με την περίπτωση, η θεραπεία μπορεί να γίνει:
-Με κατάλληλες ενδοσκοπικές τεχνικές που μπορούν να αντιμετωπίσουν άμεσα ένα σημαντικό ποσοστό (περίπου το 70-80%) των περιστατικών.
-Αν έχει προκληθεί σοβαρή αναιμία, ίσως χρειαστεί θεραπεία με σίδηρο και μια εξέταση αίματος ύστερα από 10-15 μέρες προκειμένου να ελεγχθεί αν τα επίπεδα του αιματοκρίτη έχουν επανέλθει στις φυσιολογικές τιμές.
-Σε κάθε περίπτωση ο ασθενής θα πρέπει να λάβει την ανάλογη φαρμακευτική αγωγή επούλωσης του έλκους για ένα διάστημα περίπου 6-8 εβδομάδων. Επιπλέον, εφόσον διαπιστωθεί ότι έχει λοίμωξη από ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού πρέπει να λάβει ταυτόχρονα και αγωγή εκρίζωσης του με το συνδυασμό αντιβιοτικών που θα συστήσει ο γιατρός.
-Τέλος, όσον αφορά στη δίαιτα του ασθενούς, πέρα από τις πρώτες μέρες της ανάρρωσης κατά τις οποίες θα πρέπει να τρέφεται πιο ελαφριά ανάλογα με τις υποδείξεις του γιατρού, στη συνέχεια (και εφόσον ακολουθεί κανονικά τη φαρμακευτική του αγωγή) μπορεί να έχει μια πλήρη και κανονική διατροφή, πάντα σε ισορροπημένα πλαίσια.
Πηγή: onmed.gr
Γίνετε μέλη στη σελίδα μας στο Facebook: https://www.facebook.com/perivolipanagias.blogspot.gr