Λέγοντας το απολυτίκιο της Κυριακής της ορθοδοξίας:
Την άχραντον Εικόνα σου προσκυνούμεν Αγαθέ
Αιτούμενοι συγχώρησιν των πταισμάτων ημών
Χριστέ ο Θεός, βουλήσει γαρ ηυδόκησας
Σαρκί ανελθείν εν τω Σταυρώ
Ίνα ρύση ους έπλασας εκ της δουλείας του εχθρού
Όθεν ευχαρίστως βοώμεν σοι, Χαράς επλήρωσας τα πάντα
Ο Σωτήρ ημών, παραγενόμενος εις το σώσαι τον Κόσμον.
Έπειτα την εικόνα της Παναγίας λέγοντας το τροπάριο:
Ευσπλαγχνίας υπάρχουσα πηγή, συμπαθείας αξίωσον ημάς
Θεοτόκε, βλέψον εις λαόν τον αμαρτήσαντα
Δείξον ως αεί την δυναστείανσου,
εις σε γαρ ελπίζοντες
Το Χαίρε βοώμέν σοι, ως ποτέ ο Γαβριήλ
Ο των Ασωμάτων Αρχιστράτηγος.
Μετά την εικόνα του Αγίου που είναι αφιερωμένος ο Ναός
Πχ. αν είναι αφιερωμένος στον Άγιο Γεώργιο λέμε:
Άγιε Γεώργιε πρέσβευε υπέρ εμού
Και αν ξέρουμε λέμε και το απολυτίκο του Αγίου.
Ακολούθως την εικόνα του Ιωάννου του Πρόδρομου λέγοντας:
Βαπτιστά τού Χριστού, πάντων ημών μνήσθητι
Ίνα ρυσθώμεν των ανομιών ημών
Σοί γάρ εδόθη χάρις πρεσβεύειν υπέρ ημών.
Τέλος την εικόνα των αρχαγγέλων:
Άγιοι Αρχάγγελοι τού Θεού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών
Και εφόσον (οι άνδρες) πρέπει για κάποιο λόγο
Να μπούνε στο Ιερό λένε τον στίχο από τον ψαλμό 5:8 του Δαυίδ:
"Εγώ δε εν τω πλήθει του ελέους σου εισελεύσομαι εις τον οίκον σου Προσκυνήσω προς Ναόν Άγιον Σου εν φόβω σου".
