Το κατά κόσμον όνομά της ήταν Ειρήνη. Κόρη του Φιλίππου Κλειδαρά και της Ασπασίας Μαμάκου, μεγάλωσε με Χριστιανικές αρχές. Τελείωσε το Δημοτικό και τις πρώτες τάξεις του Γυμνασίου στην γενέτειρά της – τις υπόλοιπες στην Αθήνα, με άριστες επιδόσεις και παράλληλη μελέτη της Ελληνικής και ξένης λογοτεχνίας.
Μετά τις σπουδές της στη Θεολογία, στράφηκε προς την Φιλολογία και ειδικότερα προς την Φιλοσοφία ουσιαστικοποιώντας έτσι την γνωριμία της με τους σπουδαιότερους στοχαστές και επιστήμονες. Κήρυξε στην Αγία Βαρβάρα Δάφνης και στην Ανάληψη Βριλλησίων και ανέπτυξε μεγάλη δράση σε έργα ευποιίας. Λίγο μετά – όταν είχε αποφασίσει να περιβληθεί το Αγγελικό Σχήμα – από το Πλωμάρι, όπου είχε επιστρέψει, πήγαινε συχνά στην Ιερά Μονή Χίου Αγία Σκέπη, κοντά στον Ιερομόναχο Κορνήλιο Μαρμαρινό – Πνευματικό Πατέρα της. Εκάρη Μοναχή από τον Μητροπολίτη Χίου Παντελεήμονα Φωστίνη, που την ανέβασε αμέσως στο παραθρόνιο της Ηγουμενίας της Αγίας Σκέπης. Έζησε στην Χίο με έργο που την έκανε ιδιαιτέρως αγαπητή.
Στην Μυτιλήνη γύρισε στις 27 Μαρτίου 1964 , μετά από πρόσκληση του Ιδίου του Αγίου Ραφαήλ και του Μητροπολίτου Ιακώβου Κλεομβρότου, ο οποίος της έδωσε αμέσως τον επίσημο διορισμό Ηγουμένης της Ιεράς Μονής Αγίου Ραφαήλ.
Έκτοτε , το Μοναστήρι των Καρυών , το οποίο η ίδια έκτισε από το μηδέν , με τα έσοδα από το συγγραφικό της έργο, ξεκινώντας από ένα αντίσκηνο, έγινε κέντρο θρησκευτικής λατρείας, με την διάδοση των βιβλίων της, με πιστούς που το επισκέπτονται, απ’ όλα τα σημεία του κόσμου. Η προσωπική κοινωνική της προσφορά ήταν απεριόριστη και πολυσήμαντη, με Υποτροφίες, ενισχύσεις Σχολείων , Κοινοτήτων, Δήμων, κτίσιμο Νηπιαγωγείων, εκκλησιών κ . λ . π . Έχοντας λογοτεχνικό τάλαντο, έγραψε ποιήματα, διηγήματα, μελέτες, βιογραφίες ανθρώπων της Εκκλησίας κ . π . α. , τα οποία βραβεύτηκαν διεθνώς. Από το 1973 που τυπώθηκε η συλλογή ποιημάτων της < < Φωτεινές Ελπίδες >> συνέχισε το πνευματικό και συγγραφικό της έργο μέχρι το 2012 που τυπώθηκε το τελευταίο βιβλίο της. Συνολικά έγραψε 170 βιβλία.
Εκοιμήθη εν Κυρίω στις 4 Ιουλίου του 2013.
Για την αδελφότητα της Ιεράς Μονής που η ίδια δημιούργησε , υπήρξε η αξέχαστη Πνευματική Μητέρα της Αγάπης – Πρότυπο ταπεινοφροσύνης και πνευματικού αγώνα. Θα μείνει για τις επερχόμενες γενιές φωτεινό παράδειγμα αρετής και αγιότητος .
Η Ηγουμένη Ευγενία , όταν το 1964 ήρθε στον τόπο όπου αποκαλύφθηκαν οι Τάφοι των Αγίων , όπως γράφει η ίδια στο βιβλίο της << Ιστορικό Ιεράς Μονής Αγίου Ραφαήλ >> : << δεν βρήκα απολύτως τίποτα παρά μόνο την κάτω Εκκλησία , κι αυτή μισοτελειωμένη , και δεν είχα που να μείνω. Ήταν ένα άμορφο ξερό βουνό. Έστησα ένα αντίσκηνο για να μένω την ημέρα και την νύχτα με φιλοξενούσαν κάτω στην Θερμή. Παντού γύρω φίδια και σκορπιοί >>.
Όποιος όμως επισκέπτεται τώρα το Μοναστήρι μένει κατάπληκτος από το τεράστιο και εντυπωσιακό Μοναστηριακό συγκρότημα: Ναοί και Παρεκκλήσια , εργαστήρια ,αρχονταρίκι , μεγάλοι ξενώνες ,Βιβλιοθήκη , βοηθητικοί χώροι ,κιόσκια , παντού τάξη , πράσινο και λουλούδια. Και μία πολυάριθμη , αφοσιωμένη αδελφότητα Μοναζουσών. Στα διακονήματά τους περιλαμβάνεται η πλαστικοποίηση Εικόνων , η κατασκευή χειροτεχνημάτων και κομβοσχοινίων , ο ευπρεπισμός των Ναών , η φιλοξενία των πολυαρίθμων κάθε μέρα προσκυνητών και η εκτέλεση των παραγγελιών των βιβλίων που έχει γράψει η Ηγουμένη Ευγενία ( 170 συνολικά , διεθνώς βραβευμένα ), και τα οποία αποστέλλονται σε όλα τα σημεία της υφηλίου όπου ζουν Ορθόδοξοι Έλληνες και όχι μόνον , αφού μερικά από αυτά έχουν μεταφραστή και σε ξένες γλώσσες. Με το αντίτιμο αυτών των βιβλίων έκτισε όλο το Μοναστήρι η Ηγουμένη Ευγενία και επιτέλεσε ένα τεράστιο κοινωνικό και πολιτιστικό έργο.
Στο εντυπωσιακό Μοναστηριακό συγκρότημα , πλην του διώροφου Καθολικού ( άνω ) προς τιμήν του Αγίου Ραφαήλ και ( κάτω ) προς τιμήν του Γενεσίου της Θεοτόκου και των Αγίων Νικολάου και Ειρήνης , υπάρχουν και τα Παρεκκλήσια:
Αγίας Σκέπης της Θεοτόκου ( Κατακόμβη ) , Αγίου Νεκταρίου , Ταξιάρχου Μιχαήλ και Ναίσκος της Αγίας Μαγδαληνής. Στην Κυριότητα της Ιεράς Μονής ανήκει και το Μετόχιο του Προφήτου Ηλιού και ο μεγάλος Ναός της Αγίας Μαγδαληνής που εκτίσθησαν επίσης και τα δύο από την Ηγουμένη Ευγενία.
Εντός της Μονής λειτουργεί Εκθετήριο – Βιβλιοπωλείο με τα βιβλία της Ηγουμένης Ευγενίας και μεγάλοι ξενώνες , όπου φιλοξενούνται οι προσκυνητές για τρείς ημέρες,δωρεάν.
Η Ηγουμένη Ευγενία είναι Κτίτωρ και του Ιερού Ναού του Αγίου Θεοδώρου του Βυζαντίου , που ευρίσκεται στο Στρατηγείο της Μυτιλήνης. Ακόμη έκτισε εξ ολοκλήρου , με τα έσοδα από τα βιβλία της , προς τιμήν των Αγίων Ραφαήλ , Νικολάου και Ειρήνης περικαλλή Ιερό Ναό στο Καμερούν της Κεντρικής Αφρικής ,καθώς και Σχολείο και Νοσοκομείο στην πόλη Τατσέκα.
Η Ηγουμένη Ευγενία Κλειδαρά με την γενναιοδωρία της έβγαλε από τα σκοτεινά υπόγεια μιας σκουπιδούπολης ασθενείς με aids ,ορφανά και πεινασμένα παιδιά και τα περιέθαλψε. Μία φορά την ημέρα έδινε ζεστό φαγητό σε 4.000 παιδάκια που γύριζαν γυμνά , άρρωστα και φοβισμένα μέσα στην ζούγκλα, και μάθαιναν γράμματα στο Σχολείο.
Επιδότησε η Ηγουμένη Ευγενία την επισκευή Σχολείων και ανέγερση Ναών της Λέσβου ( Ιερός Ναός Αποστόλου Παύλου και Ιερός Ναός των Αγίων Τριών Παίδων στην Μυτιλήνη ) , κάλυψε την δαπάνη ανεγέρσεως τριών Νηπιαγωγείων ( Μυτιλήνης, Θερμής και Πλωμαρίου ) και χορήγησε την δαπάνη του νέου κτιρίου Πληροφορικής του Γυμνασίου Θερμής Λέσβου , το οποίο εφοδίασε με όλα τα απαραίτητα όργανα .
Χρηματοδότησε την Βιβλιοθήκη του ιστορικού Πειραματικού Γυμνασίου και Λυκείου Μυτιλήνης , αφού προηγουμένως αποκατέστησε με απεντόμωση τις σχεδόν κατεστραμμένες πολύτιμες εκδόσεις.
Δημιούργησε εντός του Πειραματικού Σχολείου Μυτιλήνης και μία ακόμη Βιβλιοθήκη, την οποία εφοδίασε η ίδια με 380 επιστημονικά βιβλία ,με σύνδεση στο διαδίκτυο , καθώς επίσης και με όλα τα δικά της βιβλία .
Ενίσχυε οικονομικά το Κατσακούλειο Ορφανοτροφείο Μυτιλήνης , προικοδοτούσε άπορα κορίτσια , χορηγούσε Υποτροφίες σε μαθητές και φοιτητές .
Ενίσχυε πολύτεκνες οικογένειες και φιλανθρωπικά σωματεία , καθώς και το Γηροκομείο Μυτιλήνης .Βράβευε κάθε χρόνο τους αριστούχους μαθητές Γυμνασίων και Λυκείων Μυτιλήνης , Πλωμαρίου , Παμφίλων και Μόριας.
Επιχορήγησε Λέσβιους συγγραφείς για την έκδοση βιβλίων τους. Η μεγαλοπρέπεια της Φιλαρμονικής του Δήμου Μυτιλήνης οφείλεται στην Ηγουμένη Ευγενία, τόσο στα Όργανα όσο και στις περίλαμπρες στολές των παιδιών.
Το συγγραφικό της έργο υπηρετεί το δημιούργημα του Θεού, τον ΑΝΘΡΩΠΟ. Το κοινωνικό και Εθνικό της έργο τον ΑΝΘΡΩΠΟ και την ΠΑΤΡΙΔΑ.
Για το έργο της ( συγγραφικό , ποιητικό , θρησκευτικό , πολιτιστικό ) η Ηγουμένη Ευγενία έτυχε Ελληνικής και Διεθνούς αναγνωρίσεως. Έχει αποσπάσει χρυσά μετάλλια , αριστεία , βραβεία , διπλώματα , χρυσά κλειδιά κ.λ.π. ,ενώ η ίδια από την ημέρα που εγκαταστάθηκε στο Μοναστήρι της ( 1964 ) , παρέμεινε έγκλειστη σ’ αυτό.
Η Ηγουμένη Ευγενία στόχευε στο μέλλον αφουγκραζόμενη το παρελθόν. Απαλλαγμένη από την βαρβαρότητα της εγωλατρείας κατέθεσε την ψυχή της στα βιβλία της.
Σε έναν κόσμο επιδεικτικό ανά τους αιώνες , που η Πνευματική καλλιέργεια δεν είναι η ουσία των πραγμάτων….
Πηγή: rafail.org
Γίνετε μέλη στη σελίδα μας στο Facebook: https://www.facebook.com/perivolipanagias.blogspot.gr
