Βλασφημία ὀνομάζεται λέξη ἤ φράση ἡ ὁποία ἀναφέρεται μέ ἀσέβεια καί ὑβρίζει, ἰδιαίτερα τά Θεῖα. Κυρίως καλεῖται ἡ προσβολή τῶν θείων ἤ με ὕβρεις κατά τοῦ Θεοῦ ἤ μέ ἀσεβείς ἐκφράσεις ἤ μέ ἀπόδοση θείων ἰδιοτήτων σέ ἀνθρώπους.
῞Ολες οἱ κοινωνίες ἀπό τούς ἀρχαιοτάτους χρόνους θεωροῦσαν τή βλασφημία πηγή κακῶν ὄχι μόνον γιά τό βλάσφημο ἀλλά καί γι᾽ αὐτούς πού ζοῦσαν γύρω του. Κατά τήν Παλαιά Διαθήκη ἡ τιμωρία τοῦ βλάσφημου ἔπρεπε νά εἶναι παραδειγματική. Σύμφωνα, λοιπόν, μέ τό Μωσαϊκό νόμο, ὁδηγοῦσαν τό βλάσφημο ἔξω ἀπό τήν πόλη καί τόν λιθοβολοῦσαν. Οἱ μάρτυρες ἔβαζαν τό χέρι τους πάνω στό κεφάλι του γιά νά βεβαιώσουν ὅτι ἦταν ὁ βλάσφημος καί ἦταν οἱ πρώτοι πού τοῦ ἔριχναν τίς πέτρες. ῾Η πιό σημαντική βλασφημία στό νόμο αὐτό ἦταν ἡ ἀναφορά τοῦ ὀνόματος τοῦ Θεοῦ. Σέ πολλές χῶρες ἡ βλασφημία εἶναι ἀδίκημα γιά τό ὁποῖο προβλέπεται τιμωρία.
Τί φανερώνει ἡ βλασφημία
῾Η βλασφημία φανερώνει ὅτι αὐτός πού τή λέγει ἔχει ταραγμένο ψυχικό κόσμο, διότι εἶναι ψυχοπαθολογική, ἀφύσικη, ἀδικαιολόγητη γιά κάθε λογικά σκεπτόμενο ἄνθρωπο ἐκδήλωση. ᾽Ακόμα φανερώνει ὅτι ὁ βλάσφημος εἶναι ἀσεβής, βάναυσος, χυδαῖος καί ὅτι στερεῖται λογικῆς καί ἀξιοπρέπειας.
Εἶναι ἀκόμα ἀχαριστία πρός ᾽Εκεῖνον στόν ῾Οποῖον ὀφείλομε τή ζωή, τό λογικό κι ὅλες τίς ἱκανότητες καί τά χαρίσματά μας.
Γιατί βλασφημοῦν;
᾽Αναμφίβολα καθένας μπορεῖ νά ἀναρωτηθεῖ, γιατί βλασφημοῦν καί μάλιστα βαπτισμένοι χριστιανοί; Ποιός ὁ λόγος τῆς καταπτώσεως αὐτῆς; ῾Υπάρχει δικαιολογία; ῎Ισως εἶναι τό μόνο ἁμάρτημα, πού δέν μποροῦμε νά τό δικαιολογίσουμε.
῎Ας δοῦμε τά κίνητρα πού κάνουν κάποιον νά βλασφημήσει.
᾽Από μίμηση. ῾Ορισμένοι βλασφημοῦν ἐπειδή μιμοῦνται τούς γονεῖς τους, τούς φίλους τους κ.λ.π..
Νομίζουν ὅτι φανερώνει ὡριμότητα. Δυστυχῶς πολλοί, νέοι συνήθως στήν ἡλικία, νομίζουν ὅτι ἄν βλασφημήσουν μεγάλωσαν, ὅτι ὡρίμασαν, ὅτι ἔγιναν ἄνδρες, ὁλοκληρώθηκαν ψυχοσωματικά.
῞Οτι εἶναι σύγχρονοι. ῎Αλλοι πάλι πιστεύουν ὅτι μέ τό νά βλασφημοῦν εἶναι μέσα στό πνεῦμα τῆς ἐποχῆς ἤ ὅτι ἡ βλασφημία εἶναι μόδα καί μεγάλο κατόρθωμα καί ὅτι τούς δίνει πόντους στήν κοινωνική τους καταξίωση. ῾Η δαιμονική αὐτή μόδα ἔχει ἐπεκταθεῖ στίς ἡμέρες μας καί στίς πολύ μικρές ἡλικίεςκαί σέ ἄνδρες καί σέ γυναῖκες.
᾽Από συνήθεια. ῎Αλλοι διότι τούς ἔγινε πιά κακή συνήθεια, πάθος˙ εἶναι τό πρῶτο πού τούς ἔρχεται στή γλῶσσα σάν ἀντίδραση σέ κάποιο ἐρέθισμα πού δέχτηκαν.
᾽Από δαιμονική ἐπήρεια. Μιά ἄλλη κατηγορία εἶναι οἱ βλάσφημοι πού κυριεύθηκαν ἀπό τά πονηρά πνεῦματα καί στή ζωή τους δραστηριοποιοῦνται, κάνουν, λέγουν, συμπεριφέρονται, … , ὅπως αὐτοί τούς ὑποβάλλουν. Πάντως, κατά τούς Πατέρας τῆς ᾽Εκκλησίας μας, πίσω ἀπό κάθε βλασφημία βρίσκεται πονηρό πνεῦμα. ῾Ο ἅγιος Νεκτάριος γράφει: «ὁ βλάσφημος ἀγωνίζεται μὲ τὴ βοήθεια τῶν δαιμόνων ἐναντίον τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ».
᾽Επιπτώσεις
῾Η βλασφημία εἶναι Θεομίσητο πάθος καί τιμωρεῖται αὐστηρά ἀπό τό Θεό, ἐκτός ἀπό τήν αἰώνια τιμωρία ἔχει κι ἐδῶ στήν παρούσα ζωή ἐπιπτώσεις. ῎Εχει βαρύτατη εὐθύνη ὁ βλάσφημος γιά τό κακό πού προκαλεῖ στό περιβάλλον του μέ τό κακό του παράδειγμα. ᾽Εκθέτει τή Χριστιανική πίστη. Κάμει καί ἄλλους νά μή σέβωνται τό Θεό. ᾽Αναφέρονται μάλιστα παραδείγματα ἀνθρώπων ἀλλοθρήσκων, οἱ ὁποίοι ἤθελαν νά βαπτισθοῦν, ὅμως τελικά δέν ἔγιναν μέλη τῆς ἐκκλησίας μας, ἐπειδή ἄκουσαν Χριστιανούς νά βλασφημοῦν καί ἄλλους πάλι νά τούς ἀκοῦνε ἀπαθέστατα καί νά μήν ἀντιδροῦν.
Δέν εἶναι λίγες οἱ φορές πού ὁ Θεός ἐπενέβει ἀμέσως καί τιμώρησε τό βλάσφημο. Τέτοια παραδείγματα διαβάζουμε στά κείμενα πού μᾶς ἄφησαν πολλοί Πατέρες. ῞Ενα ἀπ᾽ αὐτά εἶναι καί τό παρακάτω: «῞Ενας στρατιώτης βλάσφημος στόν πόλεμο, παρ᾽ ὅλες τίς συμβουλές τῶν ἀξιωματικῶν καί τῶν συναδέλφων του στρατιωτῶν, ἐξακολουθοῦσε νά βλασφημεῖ. Μόλις ἄρχισε ἡ μάχη, μία ἐχθρική σφαῖρα ἦλθε καί σφράγισε τό στόμα του γιά πάντα. ῾Ο στρατιώτης ἔμεινε νεκρός. ῾Η μάχη συνεχίστηκε. ῞Οταν τέλειωσε, τόν ἔθαψαν. Τήν ἄλλη μέρα ὅμως μιά ὀβίδα ἀπό τά ἐχθρικά πυροβόλα ἔπεσε ἀκριβῶς πάνω στόν τάφο του, ἄνοιξε λάκκο κι ἔκανε κομμάτια τό κορμί του …»
Πως θα διορθωθείς
Κλάψε λοιπόν, στέναξε, δώσε ελεημοσύνη, απολογήσου στο Θεό και συμφιλιώσου μαζί Του. Καθάρισε τη γλώσσα σου και μην Τον εξοργίζεις. Αν κάποιος με χέρια γεμάτα κοπριά έπιανε τα πόδια σου και σε παρακαλούσε, όχι μόνο δεν θά “θελες να τον ακούσεις, αλλά και θα τον κλωτσούσες. Πώς τώρα εσύ τολμάς να πλησιάζεις το Θεό με βρώμικη τη γλώσσα σου;
Γιατί η γλώσσα είναι το χέρι όσων προσεύχονται και μ” αυτήν ακουμπούν τα γόνατα του Θεού. Μην τη μολύνεις επομένως με τις βλασφημίες, για να μην πει και σ” εσένα ο Θεός: «Αν αυξήσετε τις προσευχές σας, δεν θα σας ακούσω» (Ησ. 1:15), γιατί «από τη γλώσσα εξαρτάται η ζωή και ο θάνατος» (Παροιμ. 18:21) και «από τα λόγια σου θα δικαιωθείς και από τα λόγια σου θα καταδικαστείς» (Ματθ. 12:37). Φύλαγε τη γλώσσα σου περισσότερο από τα μάτια σου. Η γλώσσα είναι σαν άλογο βασιλικό. Αν της βάλεις χαλινάρι και τη μάθεις να κινείται πειθαρχημένα, θα μπορέσει να καθήσει πάνω της ο βασιλιάς. Αν όμως την αφήσεις χωρίς χαλινάρι να γυρίζει πέρα-δώθε και να ατακτεί, τότε γίνεται όχημα του διαβόλου και των δαιμόνων.
Σκέψου πως, όταν κοινωνάς, δέχεσαι στο στόμα σου το Σώμα και το Αίμα του Χριστού, και φύλαγε καθαρή τη γλώσσα από αισχρολογίες, βρισιές, βλασφημίες, επιορκίες κ.λπ. Γιατί είναι ολέθριο πράγμα, τη γλώσσα που βάφτηκε με το δεσποτικό Αίμα κι έγινε χρυσό μαχαίρι, εσύ να τη χρησιμοποιείς σε βλασφημίες. Σεβάσου την τιμή με την οποία την τίμησε ο Θεός και μην την κατεβάσεις στην ευτέλεια της αμαρτίας.
Πῶς θά ἀντιδράσουμε;
Πῶς πρέπει νά ἀντιδράσει ἕνας πιστός, ὅταν ἀκούει νά βλασφημεῖται τό ὄνομα τοῦ Θεοῦ; Τί πρέπει νά κάνει; ᾽Ανάμεσα στούς πνευματικούς ὑπάρχουν δύο τάσεις. ῾Ορισμένοι Πατέρες εἶναι τῆς γραμμῆς τοῦ ἱεροῦ Χρυσοστόμου, πού λέγει: «ράπισον τοῦ βλασφημοῦντος τήν ὅψιν, σύντριψον αὐτοῦ τό στόμα, ἁγίασον τήν χείρα διά τῆς πληγῆς». ῞Ενα παράδειγμα ἀπό τόν π. Παΐσιο: «῏Ηρθε ἕνα παιδί στό Καλύβι πού κούτσαινε, ἀλλά λαμποκοποῦσε τό προσωπάκι του. Λέω: «Κάτι γίνεται ἐδῶ, γιά νά λάμπει ἔτσι ἡ Θεία Χάρη!». Τό ρώτησα «τί κάνεις κ.λπ.» καί μοῦ εἶπε τί συνέβει. Κάποιος, ἕνα θηρίο μέχρι ἐκεῖ πάνω, ἔβριζε τό Χριστό καί τήν Παναγία καί τό παιδί ὅρμησε πάνω του, γιά νά σταματήσει. ᾽Εκεῖνος τό ἔβαλε κάτω, τό τσαλαπάτησε, τοῦ σακάτεψε τά πόδια, καί μετά τό καημένο κούτσαινε. ῾Ομολογητής! ῞Οτι τράβηξαν οἱ ῾Ομολογητές καί οἱ Μάρτυρες!».
῎Αλλοι πάλι συμβουλεύουν τά πνευματικά τους τέκνα νά μή δείνουν καμία σημασία, νά ἀντιπαρέρχονται τό βλάσφημο, καί μόνο νά προσεύχονται γι᾽ αὐτόν. Ρωτοῦμε ἄν κάποιος βλασφημήσει τόν πατέρα, τή μητέρα μας, τά σύμβολα τοῦ ἔθνους μας θά μείνουμε ἀπαθεῖς ἤ τό ὁλιγότερο πού πρέπει νά κάνουμε εἶναι νά ἀπαιτήσουμε νά «πάρει τό λόγο του πίσω»; Αὐτή ἡ νοοτροπία καί ἡ συμβουλή δείχνει ὅτι οἱ γονεῖς μας καί τά ἄλλα πρόσωπα ἔχουν μεγαλύτερη βαρύτητα σ᾽ ἐμᾶς ἀπό τόν Κύριό μας.
Τί θά κάνουμε λοιπόν; ῞Οπως γιά τή θεραπεία μιᾶς ἀσθένειας τά φάρμακα πού τή θεραπεύουν δέν κάνουν γιά ὅλους τούς ἀσθενεῖς ἀλλά πρέπει νά βροῦμε τό κατάλληλο, ἔτσι πρέπει νά γίνει καί στήν προκειμένη περίπτωση. ῾Ο βλάσφημος πρέπει νά θελήσει ὁ ἴδιος νά διορθωθεῖ, νά κόψει τήν κακή του συνήθεια. Νά αἰσθανθεῖ πού τόν ὁδηγεῖ τό πάθους του καί νά ζητήσει νά ἀπαλλαγεῖ ἀπ᾽ αὐτό.
Νά πάρει σταθερά τήν ἀπόφαση ὅτι δέν θά ξαναβλασφημήσει. Κάθε πρωί, νά φεύγει ἀπ᾽ τό σπίτι του μέ τήν ἀπόφαση ὅτι δέν θά βλασφημήσει. Κάθε βράδυ θά κάνει τήν αὐτοκριτική του γιά νά δεῖ ἄν ὑποχώρισε στό πάθος κι ἄν βλασφήμησε νά ζητεῖ τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ καί νά ἀνανεώνει τήν ἀπόφαση του. Νά ἀποφεύγει τίς ἀφορμές τῆς βλασφημίας καί τίς συναναστροφές μέ βλάσφημους. Νά σκέπτεται, ὅτι ὁ Θεός εἶναι πανταχοῦ παρών, βλέπει καί ἀκούει ὅ,τι λέμε. Τέλος νά πάρει τό δρόμο πού ὁδηγεῖ στό ἐξομολογητήριο κι ἐκεῖ ἀφοῦ μέ εἰλικρίνεια πεῖ τίς πτώσεις του θά λάβει τήν ἄφεση τῶν ἀμαρτιῶν του καί τή δύναμη νά ἀπαλλαγεῖ ἀπό τό πάθος τῆς βλασφημίας.
᾽Αλλά κι ὅσοι δέ βλασφημοῦν πρέπει νά βοηθήσουν, ὥστε νά ἐκλείψει τό κακό αὐτό ἀπό τήν πατρίδα μας. Δέν πρέπει νά ἀκοῦμε μέ ἀπάθεια τίς βλασφημίες, διότι ἁμαρτάνουμε κι ἐμεῖς.
῾Ο π. Παΐσιος συμβούλευε: «Βλέπεις νά βρίζουν τά ἅγια καί ὁ ἄλλος δέν λέγει τίποτε. Σ᾽ αὐτήν τήν περίπτωση ἡ πραότητα εἶναι δαιμονική» καί συμπλήρωνε μέ τό ἑξῆς γεγονός: «Πόσο εἶχαν ἀπογοητευθεῖ οἱ Φαρασιῶτες, τότε μέ τήν ἀνταλλαγή, ὅταν ἔρχονταν μέ τό καράβι στήν ῾Ελλάδα! Δυό ναῦτες μάλωναν κι ἔβριζαν τό Χριστό καί τήν Παναγία. Τούς φάνηκε πολύ βαρύ! Σοῦ λέει: «῞Ελληνες, Χριστιανοί, νά βρίζουν τό Χριστό καί τήν Παναγία!„. Τούς ἄρπαξαν καί τούς πέταξαν στή θάλασσα. Εὐτυχῶς ἤξεραν κολύμπι καί γλύτωσαν». Κι ὁ γέροντας κατέλειξε: «ἀκόμη κι ὅταν βρίζουν κάποιον ἄνθρωπο, πρέπει νά τόν ὑπερασπίσουμε, πόσο μάλλον τό Χριστό!».
῾Η βλασφημία εἶναι τό φοβερότερο πάθος πού σάν μαγνήτης τραβάει τήν ὀργή τοῦ Θεοῦ καί πού μπορεῖ, ἄν δέν προσέξουμε, νά κυριεύσει τόν καθένα μας. Θά πρέπει ὅλοι μας νά ἀναρωτηθοῦμε, μήπως οἱ δύσκολες ἡμέρες πού περνάει τό ἔθνος μας τήν περίοδο αὐτή εἶναι ἡ ἀπάντηση τοῦ Θεοῦ στίς βλασφημίες πού παντοῦ συνεχῶς ἀκούγονται στήν πατρίδα μας;
choratouaxoritou.gr
Γίνετε μέλη στη σελίδα μας στο Facebook: https://www.facebook.com/perivolipanagias.blogspot.gr
