Κυριακή 21 Μαΐου 2017

Υπάρχει διάφορος τρόπος και τόπος σε Παράδεισο και Κόλαση;

Πόσο μεγάλο κακό προξενούν εις τον λαόν του Θεού οι σημερινοί θρησκειολόγοι θεολόγοι, οι οποίοι μοναδικήν κόλασιν εις την άλλη ζωή, θεωρούν την στέρησιν του ακτίστου φωτός του Προσώπου του Θεού.
Δηλαδή τα διάφορα είδη κολάσεως, τα οποία αναφέρει ο Χριστός μας, είναι συμβολικά, δεν υπάρχουν μας λέγουν, κόλασιν εννοεί ο Χριστός, την στέρησιν των κολασμένων, του ακτίστου φωτός Του.

Βλέπετε εξωραισμόν των διαφόρων κολάσεων; Ούτω ο διάβολος έπεισε τους ανθρώπους να μην την φοβώνται κι᾿αν ακόμη αμαρτάνουν θανασίμως, διαστρεβλώνοντας την διδασκαλίαν του Χριστού και την θ. Γραφήν.

Την απάντησιν εις τας ανωτέρω κακοδοξίας των, μας την δίδει ο ίδιος ο Κύριός μας, εις την παραβολήν του πλουσίου και του πτωχού Λαζάρου, όπου ο πλούσιος ευρίσκετο εις έναν τόπον βασάνου και ο πτωχός Λάζαρος εις ένα διαφορετικόν μακρινόν τόπον απολαύσεως, έτσι ώστε «οι θέλοντες διαβήναι ένθεν προς υμάς μη δύνωνται…».

Εδώ το ιερόν Ευαγγέλιον δεν φανερώνει τόπον; Και τα λόγια του πλουσίου προς τον Αβραάμ, ελέησόν με και πέμψον Λάζαρον ίνα βάψη το άκρον του δακτύλου αυτού ύδατος και καταψύξη την γλώσσάν μου, ότι οδυνώμαι εν τη φλογί ταύτη» δεν φανερώνει τρόπον; «είπε δε Αβραάμ• τέκνον μνήσθητι ότι απέλαβες συ τα αγαθά σου εν τη ζωή σου, και Λάζαρος ομοίως τα κακά• νυν δε ώδε παρακαλείται, συ δε οδυνάσαι• και επί πάσι τούτοις μεταξύ ημών και υμών χάσμα μέγα εστήρικται, όπως οι θέλοντες διαβήναι ένθεν προς υμάς μη δύνωνται, μηδέ οι εκείθεν προς ημάς διαπερώσιν»(Λουκ. ΙΣΤ΄, 25-26)

Τα λόγια αυτά δεν μας φανερώνουν τρόπον και τόπον μακρυνόν άνευ του ακτίστου φωτός; Εις δε το αποστολικόν κείμενον του κατά Ιωάννου ιδ΄στιχ. 2-3, ο Κύριος μας ομιλεί περί διαφόρων τόπων εν τω Παραδείσω, «εν τη οικία του Πατρός μου μοναί πολλαί εισιν• ει δε μη, είπον αν υμίν. πορεύομαι ετοιμάσαι τόπον υμίν• και εάν πορευθώ και ετοιμάσω υμίν τόπον, πάλιν έρχομαι και παραλήψομαι υμάς προς εμαυτόν, ίνα όπου ειμί εγώ, και υμείς ήτε».

Αλλά και ο Απ. Παύλος εις την προς Κορινθίους Β΄επιστολήν, ΙΒ΄, στίχος 2, μας αναφέρει τόπον: «οιδα άνθρωπον εν Χριστώ προ ετών δεκατεσσάρων• είτε εν σώματι ουκ οίδα, είτε εκτός του σώματος ουκ οίδα, ο Θεός οίδεν• αρπαγέντα τον τοιούτον έως τρίτου ουρανού».

Εκ των ανωτέρω χωρίων του ιερού Ευαγγελίου, απορρέει ότι όσοι ισχυρίζονται, ότι η κόλασις είναι μόνον η στέρησις του ακτίστου φωτός αυτοί ψάλλουν «μπαρούφες».

Όπως διά τους σωζομένους υπάρχουν διάφοροι τόποι εν τω Παραδείσω, ως αναφέρει ο Απ. Παύλος, ο οποίος ανέβη έως τρίτου ουρανού, έτσι και διά τους κολασμένους υπάρχουν διάφοροι τοποι και τρόποι κολάσεως. Εξ άλλου ο Θεός δεν εποίησε την κόλασιν διά τους ανθρώπους. Η κόλασις προωρίσθη και έγινε μόνον διά τους δαίμονας.

Οι δε δαίμονες θα υποστούν τόση μεγάλην τιμωρίαν, όσον μεγάλο κακό κάμνουν εις τον Θεόν, παίρνοντας τα παιδιά Του, δηλαδή τους ανθρώπους, διά τους οποίους έχυσε το Πανάγιον Αίμα Του, διά να τους σώση.

Η δικαιοσύνη Του όμως, προώρισε να μην έχουν την αυτήν κόλασιν με τους δαίμονες, αλλά αναλόγως με τα είδη και το πλήθος των αμαρτιών των, όπως και οι σεσωσμένοι αναλόγως της ζωής των, και των έργων των, θα έχουν και την ανάλογον ανταπόδοσιν.

Αυτά τα ολίγα διά το τόσον σοβαρόν ζήτημα, περί του οποίου πρέπει να γνωρίζουν οι Χριστιανοί την ορθόδοξον γνώμην της Εκκλησίας, και να μην λαμβάνουν υπ᾿ όψιν των, τους διαφόρους οικουμενιστάς μεταπατερικούς και άλλους θεολόγους.

Προσωπικό email, Α.Π.Φ. τ.99
orthodoxanswers.gr

Γίνετε μέλη στη σελίδα μας στο Facebook: https://www.facebook.com/perivolipanagias.blogspot.gr