Η ιστορία δεν μου ‘ρθε στο μυαλό απλώς και μόνο επειδή ο καλόγερος αυτός έφερε το όνομα του μεγάλου Αγίου και πρωτοκαλόγερου, αλλά επειδή η στάση ζωής του φαίνεται να αποτελεί συνέχεια των διδαγμάτων του Αγίου Ασκητή και Δασκάλου -που σήμερα η μνήμη του γιορτάζεται.
Στα τέλη, λοιπόν, της δεκαετίας του ’70, πολλοί ευρωπαίοι διανοούμενοι είχανε δείξει ενδιαφέρον πολύ για τ’ Αγιονόρος. Τότε, έγιναν και πολλά ντοκιμαντέρ για τη ζωή των μοναχών που προβλήθηκαν -και ορισμένα βραβεύτηκαν- στις ευρωπαϊκές κινηματογραφικές αίθουσες. Έτσι, κάτι Γάλλοι, βρέθηκαν στη Νέα Σκήτη, που ασκήτευε ο παπα- Σάββας και έκαναν γυρίσματα. Ο παπα-Σάββας δεν είχε βγει ποτέ απ’ το Άγιον Όρος. Ήταν κοντά εκατό χρονών και μόνη του περιουσία ήταν το μπαστουνάκι του.
Επίσης, δεν είχε δει ποτέ τον εαυτό του ούτε σε φωτογραφία, ούτε στον καθρέφτη. Δεν είχαν καθρέφτες τότε στον Άθωνα, άλλωστε τι να κοιτάξουν; Οι Γάλλοι κινηματογραφιστές μπήκαν στην καλύβη του, πήραν τα πλάνα τους κι έφυγαν. Μετά από έναν χρόνο, στο κοντινότερο μοναστήρι, του Αγίου Παύλου, έφτασε η κασέτα με το ντοκιμαντέρ της γαλλικής παραγωγής. Κάλεσε ο ηγούμενος όλους τους πατέρες, κοινοβιάτες και κελιώτες, για να το παρακολουθήσουν, μεταξύ αυτών κι ο παπα-Σάββας. Ξάφνου, είδε τον εαυτό του στην οθόνη της τηλεόρασης και μη έχοντας δει ποτέ τον εαυτό του στον καθρέφτη, άρχισε να γελάει και να λέει: ”κοιτάχτε πατέρες, κοιτάχτε, αυτό το γεροντάκι έχει το ίδιο μπαστουνάκι με το δικό μου! Πού να ασκητεύει άραγε; Καλό φαίνεται…”
Σίγουρα η ιστορία αυτή μπορεί να φαίνεται απλοϊκή και χωρίς κάποιο δίδαγμα. Εμείς είμαστε οι καλύτεροι φίλοι του καθρέφτη και εραστές των σέλφι. Ας επανεξετάσουμε τον εγωισμό μας. Η εποχή που ζούμε θέλει να κάνει για τον καθένα προσωπικό θεό τον εαυτό του. Κι όμως τελειώνουμε. Η αρετή θα μείνει.
Ιάσων Ιερομ. 5 Δεκ. 2016
Γίνετε μέλη στη σελίδα μας στο Facebook: https://www.facebook.com/perivolipanagias.blogspot.gr
